Nieprawdopodobny poliglota, odkrywca dawnych światów

Tłumaczył z fińskiego, rosyjskiego, białoruskiego, ukraińskiego, łotewskiego, estońskiego, niemieckiego, francuskiego, angielskiego, węgierskiego czy też z łaciny. Jako pierwszy Polak przełożył z oryginału starofińską, wspaniałą "Kalevalę".

Robert Wilhelm Ekman, "Väinämöisen soitto", 1866 (fragm.)

Foto: Wikipedia/domena publiczna

"Ogniska już dogasa blask braterski splećmy krąg, w wieczornej ciszy, w świetle gwiazd ostatni uścisk rąk" – to bodajże najsłynniejsze słowa Jerzego Liwtiniuka, dzięki którym zyskał sobie nieśmiertelność wśród harcerskiej braci. W świecie literatury poeta – zmarły w październiku tego roku – zasłynął przede wszystkim jako doskonały tłumacz.
Biegle władał wieloma językami, był doskonałym znawcą folkloru. Połączenie takich umiejętności i takiej wiedzy zaowocowało między innymi wielkim przekładem: pierwszym polskim tłumaczeniem (z oryginału) "Kalevali", fińskiego eposu narodowego o stworzeniu świata. – To najważniejsze dzieło w dorobku Litwiniuka – podkreślał w "Notatniku Dwójki" Adam Pomorski, tłumacz, prezes polskiego Pen Clubu.
O Jerzym Litwiniuku – poecie i tłumaczu (niestety, niedocenionym) – z Adamem Pomorskim rozmawiała Joanna Szwedowska. Zapraszamy do wysłuchania obszernych fragmentów audycji.