Kontrapunkty Andrzeja Chłopeckiego

Trudno sobie wyobrazić poniedziałkowy wieczór bez "Nowych Kontrapunktów"... "Nikt nie zastąpi tego głosu" – to jeden z wpisów do Księgi kondolencyjnej.

Podzielając Państwa obawę, w miejscu pozostałym na antenie po „Nowych Kontrapunktach”, cyklu audycji Andrzeja Chłopeckiego powstających od wczesnych lat ’90 aż do jego śmierci, powracamy w ostatnich tygodniach do jego najlepszych radiowych kreacji. Pochodzą z różnego czasu i różnych radiowych serii, takich jak „Kontrapunkty – tygodnik o muzyce XX wieku” i „Kartki o muzyce” z lat ’70, czy tworzone w ostatnich dwóch dekadach „Dzieje muzyki w dźwięku” i „Nowe Kontrapunkty”, a ramach tego cyklu audycje na „100 lat muzyki XX wieku”. Niezmienne jest w nich wyczucie radia jako medium, charyzma głosu i intelektu, ciepły, życzliwy stosunek do słuchacza. Sztuka i magia radia.

Zaczęliśmy od przypomnienia audycji „Religio e conventio – Miserere Pawła Szymańskiego” z udziałem prof. Michała Bistigera i Kompozytora, wysłanej na prestiżowy konkurs Prix Italia.

Krąg najbliższych Andrzejowi tematów z historii minionego stulecia wyznaczyliśmy od postaci Arnolda Schönberga, w jego wcieleniu ekspresjonistycznym i dodekafonicznym, a w najbliższych audycjach:

Poniedziałek, 19.11 g. 23.30

„Dzieje Muzyki w Dźwięku – Aleksander Zemlinsky” (12.04.1994)

Z jednej strony to czysty Romantyzm, który pamięta Webera, z drugiej romantyczność, która pragnie przemienić się w secesję. (…) Zemlinsky, jako postać pokolenia, ale też i kręgu artystów tworzących artystyczne oblicze Wiednia przełomu wieków. Są w tym kręgu Gustav Mahler i Arnold Schönberg, Artur Schnitzler i Hugo von Hofmannstahl, Peter Altenberg i Karl Kraus, Gustav Klimt i Adolf Loos. Wart jest pokazania nie tylko z tego powodu, iż w ostatnich dekadach jego muzyka bardzo intensywnie przeżywała renesans. I nie tylko dlatego, że był przyjacielem Mahlera i Schönberga, Weberna i Berga…

Poniedziałek, 26.11 g. 23.30

„Nowe Kontrapunkty – Igor Strawiński i John Cage” ( 8.08.1999)

Lata ’40 i ’50 w twórczości dwóch gigantów XX wieku, wyznaczających amerykańskie kontrapunkty końcowej fazy czasu neoklasycznego (Strawiński) i nowojorskiej awangardy (Cage).

Poniedziałek, 3.12 g. 23.30

„Dzieje muzyki w dźwięku – Karlheinz Stockhausen” (21.12.1994 – 4.01.1995)

Stockhausen, to jedna z najważniejszych postaci muzyki naszych czasów, z jego nazwiskiem związane są niemal wszystkie zjawiska estetyczne i technologiczne muzyki II połowy XX wieku. Nazwisko – symbol, związane z nową muzyką, wielką powojenną awangardą i kręgiem Darmstadtu, na dobre i na złe…

obszerny wywiad z Kompozytorem nagrany podczas 35. Warszawskiej Jesieni, 1994 i radiowy esej o jego twórczości.

Poniedziałek, 10.12 g. 23.30

„Kontrapunkty, tygodnik o muzyce XX – Iannis Xenakis (9.10.1978 – 16.10.1978)

Znakomita analiza muzyki lat ’60 rozwartej między koncepcjami kompozytorów „technokratów” i pomysłami „intuicjonistów”. Gdzie sytuuje się ze swoją muzyką Xenakis w tej dialektycznej opozycji? Punktem wyjścia jest fragment eseju Iannisa Xenakisa „W stronę metamuzyki” z 1967 roku (Res Facta nr 4), a także rozmowa z Kompozytorem nagrana podczas 22. Warszawskiej Jesieni.