20 kwietnia 2008, godz.21:00
W czasie II wojny światowej przebywała w warszawskim getcie, gdzie jej matka była lekarką. W tym czasie była uczennicą i pielęgniarką w Żydowskiej Szkole Pielęgniarskiej prowadzonej przez Lubę Blum Bielicką. Uczestniczyła w powstaniu w getcie. Podczas powstania warszawskiego była pielęgniarką, odznaczona Krzyżem Walecznych. Po wojnie została lekarzem pediatrą, m.in. w II Klinice Pediatrycznej w Łodzi. Opiekowała się dziećmi chorymi na cukrzycę, założyła także poradnię dla dzieci z chorobami nerek oraz ośrodek leczenia cukrzycy dziecięcej w Rabce
Po wydarzeniach Marca 1968 i rozpętanej kampanii antysemickiej nie pozwolono jej na konytynuację pracy naukowej.
Wyjechała wraz z dziećmi do Francji. Zaangażowana w działalność organizacji "Lekarze bez Granic". Po 1980 r., gdy organizację opuścił Bernard Kouchner, współtworzyła wraz z nim organizację "Lekarze Świata" (także współzałożycielka polskiej sekcji). Pracowała m.in. na statkach-szpitalach, wyławiających na Morzu Południowochińskim, uciekinierów z komunistycznego Wietnamu, a także w szpitalach w Salwadorze, Czadzie, Afganistanie i Bośni, gdzie podczas wojny domowej współtworzyła m.in. ośrodek wsparcia dla ofiar gwałtów. Współzałożycielka francusko-polskiego stowarzyszenia "SOS Aide aux Malades Polonais" (Pomoc Chorym w Polsce), zajmującego się leczeniem za granicą osób nieuleczalnych w Polsce.
Po wybuchu stanu wojennego organizowała pomoc dla opozycji demokratycznej. Po 1989 r. założycielka Fundacji Dzieci Niczyje, współzałożycielka Biura Pomocy Inicjatyw Społecznych.
