Jerzy Waldorff: biografia utkana z trudnych miłości

Ostatnia aktualizacja: 21.01.2010 18:21
21 stycznia 2010, godz. 11:45

Gawęda nagrana przez Bożeną Markowską w 1994 roku, trzy lata przed śmiercią wybitnego publicysty i animatora kultury polskiej

 

Najbarwniejsza postać Polski Ludowej: koneser muzyki i sztuki wysokiej, arystokrata (nie tylko ducha), homoseksualista. Organiczna niezależność, wybitna inteligencja i niespożyte pokłady miłości oraz pasji pozwoliły mu nie tylko przetrwać w niegościnnej dlań epoce, lecz także pozostawić po sobie trwały ślad w publicystyce, prozie oraz ludzkiej pamięci.

 

 Fragmenty audycji Głosy z przeszłosci

 

 

 

- Miłość pierwsza: dwór polski, albo dlaczego Polska utraciła niepodległość już w 1697 roku i w jaki sposób może ją odzyskać.

- Od zera do milionera i z powrotem, czyli jak rodzina Preyssów przetrwała wojnę.

- Miłość druga: Bóg, w którego Jerzy Waldorf nie wierzył, a który dwukrotnie uratował mu życie.

- Trudne i niebezpieczne początki błyskotliwej kariery publicystycznej.

- Miłość trzecia: Szymanowski i jego muzyka.

- Panu Bogu świeczkę a (czerwonemu) diabłu ogarek, czyli o powstaniu Muzeum Karola Szymanowskiego w zakopiańskiej willi "Atma".

- Miłość czwarta: zabytki.

- Miłość piąta: Pałac w Radziejowicach.

- Miłość szósta:... zakazana, czyli ile biograficznej prawdy odnaleźć można w prozie Waldorffa.