Wojciech Chmielewski zdobył Nagrodę im. Marka Nowakowskiego

Ostatnia aktualizacja: 31.05.2017 09:00
- W tym pisarstwie jest coś, czego brakowało mi we współczesnej literaturze polskiej, która trochę ucieka od rzeczywistości. Chmielewski dostrzega ciemne strony nowoczesności niszczącej elementy wielkomiejskiego pejzażu, o których pisał Nowakowski – mówił w Dwójce przewodniczący kapituły nagrody Maciej Urbanowski.
Audio
  • Relacja Anny Sieradzan z wręczenia Nagrody im. Marka Nowakowskiego Wojciechowi Chmielewskiemu (Wybieram Dwójkę)
Wojciech Chmielewski podczas gali wręczenia Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego w Pałacu Rzeczypospolitej w Warszawie
Wojciech Chmielewski podczas gali wręczenia Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego w Pałacu Rzeczypospolitej w WarszawieFoto: PAP/Bartłomiej Zborowski

Marcin Przybylski - czyta w TPR -5_resize.jpg
"Najlepsza dentystka w Londynie". Opowiadania Wojciecha Chmielewskiego

Ustanowiona niedawno nagroda honoruje autorów krótkich form prozatorskich, w których nie brakuje warszawskich odniesień. Wyróżnienie przyznaje kapituła powołana przez Bibliotekę Narodową. Nagrodzie patronuje  zmarły 16 maja 2014 r. Marek Nowakowski – warszawski pisarz, scenarzysta, autor m.in. "Raportu o stanie wojennym" czy "Powidoków".

Maciej Urbanowski w wywiadzie dla Dwójki opowiadał, że kibicuje twórczości Wojciecha Chmielewskiego od dawna, zachęcony właśnie przez samego Marka Nowakowskiego. Przewodniczący kapituły podkreślił, że Chmielewski, tak jak Nowakowski, pisze głównie opowiadania, które pokazują Warszawę peryferyjną, zakorzenioną w przeszłości. - Bohater tych opowiadań, wędrując po Warszawie, często odkrywa fragmenty dawnej Warszawy. Chmielewski opisuje to w sposób charakterystyczny dla realisty, trochę jak fotograf, który widzi rozmaite warstwy.

Wojciech Chmielewski jest pierwszym laureatem Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego.

Wręczenie ufundowanej przez International Paper nagrody o wartości 100 tys. zł odbyło się w Pałacu Rzeczypospolitej. 

Wojciech Chmielewski - ur. w 1969 r. w Warszawie - jest prozaikiem, autorem tomów opowiadań: "Biały bokser" (2006), wyróżnionego w VI edycji Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza; "Brzytwa" (2008), nominowanego do Nagrody Mediów Publicznych Cogito; "Najlepsza dentystka w Londynie" (2014). W 2010 r. opublikował powieść "Kawa u Doroty", za którą otrzymał nominację do Nagrody Angelus. Jest autorem słuchowisk dla Teatru Polskiego Radia. Opowiadania, eseje i recenzje publikował m.in. w "Rzeczpospolitej", "Odrze", "Borussii", "Wyspie", "Dialogu", "Arcanach", "Nowych Książkach", "W drodze" i "Czterdzieści i Cztery". Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Czytaj także

Więcej niż dokument. Wędrujący dziennik Szczepańskiego

Ostatnia aktualizacja: 28.03.2017 15:00
– Ciekawe jest śledzenie, jak teksty te przechodzą w różne rodzaje literackie i w różne obszary literaturoznawstwa – mówiła dr Anna Pekaniec o diarystyce Szczepańskiego.
rozwiń zwiń