Niesalonowy, odważny arystokrata; platonik z nordycką wyobraźnią; czytelnik św. Tomasza, Mistrza Eckharta, Tolkiena i Junga, gorliwy kapłan i antyklerykał, patriota, zawsze inny, niemieszczący się w formułach – zapraszamy do wysłuchania wspomnień o. Jana Andrzeja Kłoczowskiego o o. Joachimie Badenim.
Joachim Badeni (1912-2010) – syn hr. Ludwika Badeniego, dyplomaty, radcy poselstwa austriackiego w Belgii, i Szwedki Alicji Ancarcrona; wnuk Kazimierza Badeniego, premiera Austrii w latach 1895–1897. W roku 1930 zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Państwowym im. M. Kopernika w Żywcu, w roku 1937 ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W 1939 r. przedostał się do Rumunii i następnie do Francji, gdzie zaciągnął się do 3. Kompanii Strzeleckiej, a potem do Strzelców Podhalańskich. Walczył pod Narwikiem, we Francji, w Maroku, był sekretarzem misji polskiej w Gibraltarze. Pod wpływem spotkania z o. Innocentym Marią Bocheńskim wstąpił do nowicjatu dominikanów w Anglii. Przy pierwszych ślubach zakonnych w sierpniu 1945 r. przyjął imię Joachima.
W 1947 r. wrócił do Polski, gdzie odbył studia teologiczne i przyjął święcenia kapłańskie (1950). Po święceniach był m.in. mistrzem nowicjatu i duszpasterzem akademickim w Poznaniu, Wrocławiu i Krakowie.
Wydał kilka wywiadów-rzek poświęconych małżeństwu, kobiecie, śmierci, kapłaństwu i modlitwie. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
