Teatr Polski został otwarty 29 stycznia 1913 roku z inicjatywy Arnolda Szyfmana jako jego prywatne przedsięwzięcie. Budynek zaprojektował w 1912 przez prof. Czesława Przybylskiego Pierwszym przedstawieniem w nowo wybudowanym gmachu przy ulicy Karasia w Warszawie był "Irydion” Ignacego Krasińskiego.
Od początku do Teatru przyciągali widzów wybitni aktorzy – Leon Schiller, Aleksander Zelwerowicza, Jerzy Leszczyński, Kazimierz Junosza-Stępowski, Józef Węgrzyn, czy Stefan Jaracz. Wśród aktorek wyróżniała się żona Szyfmana – Maria Przybyłko-Potocka.
W czasie II wojny światowej scenę przemianowano na Theater der Stadt Warschau. W Powstaniu Warszawskim teatr spłonął wraz z cenną biblioteką, zbiorami archiwaliów i scenografii. Ocalała jedynie kolekcja fotografii.
Od początku Teatr Polski wystawiał sztuki polskich romantyków, dzieła Aleksandra Fredry, klasykę teatru światowego. Na liście występujących aktorów zawsze znajdowały się same sławy.
29 stycznia 2013 roku, Teatrowi Polskiemu nadane zostało imię Arnolda Szyfmana - założyciela i wieloletniego dyrektora sceny.
O stu latach warszawskiego teatru w radiowej Dwójce rozmawialiśmy przez cały rok 2013. W ostatniej audycji podsumowującej stuletnia historię Teatru Polskiego w "Sezonie na Dwójkę" , gościli - prof. Barbara Osterloff oraz prof. Edward Krasiński.
- To jedyny teatr w Warszawie, który przetrwał dwie wojny, mimo, że był bombardowany. Coś niesamowitego tkwi w tym budynku, że stał się symbolem trwałości - podkreślał prof. Krasiński. – Oddaję hołd Andrzejowi Sewerynowi, że z okazji 100-lecia Teatru Polskiego miał odwagę, żeby Arnolda Szyfmana uczynić patronem tej instytucji – mówił w Dwójce prof. Edward Krasiński.
W audycji nasi goście pochylili się nie tylko nad niezwyklą architekturą Teatru Polskiego, ale też kluczowymi momentami jego historii. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy.
Świętowanie 100-lecia Teatru Polskiego rozpoczęło się 29 stycznia premierą "Irydiona". Równo 100 lat po pierwszym spektaklu na deskach Teatru Andrzej Seweryn zmierzył się, tak jak w 1913 roku Arnold Szyfman, z tekstem Zygmunta Krasińskiego. W Radiowej Dwójce przez cały rok mierzymy się z bogatą historią warszawskiej placówki.
Z okazji 100. rocznicy powstania stołecznej sceny w "Notatniku Dwójki" prof. Barbara Osterloff opowiadała:
o planach i ambicjach, które towarzyszyły przygotowaniom do otwarcia instytucji ,
o trudnych dniach Teatru Polskiego w czasie I pierwszej wojny światowej ,
o Teatrze Małym ,
o premierowym przedstawieniu "Irydiona" z 29 stycznia 1913 roku ,
o najwybitniejszych reżyserach międzywojnia pracujących na tej scenie ,
o latach Teatru Polskiego przed wybuchem II wojny światowej ,
o klątwie Arnolda Szyfmana ,
czasach powojennych ,
o 12 latach Kazimierza Dejmka w Teatrze
oraz o
latach dyrekcji Andrzeja Łapickiego i Jarosława Kiliana .
Cykl przygotował Tomasz Mościcki.
