- Od lat planowałem napisanie autobiografii, ale to zbyt łatwe - pisał Tadeusz Różewicz w posłowiu do zbioru swoich wierszy "Niepokój". I dodawał: - Niech wybór poezji zastąpi autobiografię.
Tadeusz Różewicz nie żyje - serwis specjalny >>>
Wyłaniający się z tekstów literackich portret poety jest rzecz jasna niezwykle złożony, czasem wewnętrznie sprzeczny. Poeta wciąż kwestionuje samego siebie, a jednocześnie próbuje - z ułomków, fragmentów, resztek - tworzyć "poezję nową", taką, która być może "gnieździ się w milczeniu".
A jaki był sam autor, obecny za tymi tekstami: za niezliczonymi już wierszami, za dramatami i formami z pogranicza - jaki był Tadeusz Różewicz? O autorze "Kartoteki", o spotkaniach z jego twórczością i z samym poetą opowiadają jego przyjaciele i znajomi.
– On chciał być w środku życia, w strefie pośredniej między czernią a jasnością – mówił Jan Stolarczyk – edytor, przez wiele lat redaktor naczelny Wydawnictwa Dolnośląskiego we Wrocławiu, krytyk literacki, redaktor i autor opracowań wielu książek Tadeusza Różewicza. W swojej gawędzie o wrocławskim poecie wspominał również m.in. o jego szczególnym poczuciu humoru, ulubionych przechadzkach do zoo i uwadze skierowanej do tego, co najprostsze i często niezauważalne.
O Tadeuszu Różewiczu opowiadali również: Maria Dębicz - historyk teatru, znawczyni twórczości autora "Kartoteki", od lat zajmująca się jej recepcją na świecie, Janusz Drzewucki - krytyk literacki, poeta, dziennikarz i wydawca, Andrzej Zawada - profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, historyk literatury i krytyk oraz Tadeusz Dąbrowski - poeta, krytyk literacki, redaktor, który w 2006 roku z rąk Tadeusza Różewicza otrzymał "Małe berło" - nagrodę Fundacji Kultury Polskiej.
Audycje przygotowały Dorota Gacek i Elżbieta Łukomska.