Artysta jest współzałożycielem i głównym dyrygentem Orquesta Experimental de Instrumentos Nativos (OEIN), kompozytorem, badaczem i profesorem muzyki autochtonicznej oraz instrumentów kultur Ajmarów i Keczua obszarów andyjskich, a także inicjatorem Programa de Iniciación a la Música (PIM, Programu Muzycznej Inicjacji) na podstawach rdzennej filozofii andyjskiej.
Badania muzyki kultur Ajmarów i Keczua stworzyły koncepcyjne ramy estetyki kompozytorskiej Cergio Prudencio, gościa 57. edycji Międzynarodowego Festiwalu Warszawska Jesień, oraz systemu pedagogicznego, który opracował dla dzieci i młodzieży. Bazując na swym bogatym doświadczeniu, w znaczący sposób rozwinął badania nad technicznymi i konceptualnymi aspektami tej muzyki oraz stosowanymi w niej instrumentami. Ucząc się bezpośrednio u kultywujących tradycję wykonawców i producentów instrumentów, opanował grę na wszystkich rodzajach instrumentów używanych w kulturach Ajmarów i Keczua.
Cergio Prudencio komponuje również muzykę na konwencjonalne instrumenty zachodnie, w tym muzykę kameralną, symfoniczną, solową, a także muzykę elektroakustyczną.
Zapytany o swoje doświadczenia muzyczne z dzieciństwa, boliwijski kompozytor zwrócił uwagę, że jego matka młodość spędziła w Niemczech. Przejęła wiele z tamtej kultury muzycznej i grała na akordeonie. – Było nas pięciu braci i jak to bywa wśród chłopców, często biliśmy się między sobą, szczególnie po południu, po godzinie 17. A był to właśnie czas, który moja mama poświęcała na muzykę – wtedy brała akordeon i wykonywała na nim różne tyrolskie piosenki i inne utwory. Jest to moje jedno z najwcześniejszych wspomnień. Jednocześnie odkryła ona przede mną społeczną rolę muzyki, gdyż jej wykonania przynosiły efekt. Bracia siadali, godzili się ze sobą i słuchali muzyki – wspominał Cergio Prudencio.
Doskonale też pamięta swój pierwszy kontakt z dawną muzyką Boliwii, rdzenną muzyka Andów. – Mieliśmy kucharkę, Indiankę, która słuchała tej muzyki ze starego radia. Ja tego nie znałem – dodał. Jego edukacja muzyczna była zdominowana przez tradycję zachodnią, a rodzimą muzykę musiał odkrywać sam i szukać jej w swoim otoczeniu.
Jego zdaniem kolonializm kulturowy, w tym muzyczny, jest tym samym czym był 500 czy 600 lat temu, zmieniły się tylko zewnętrzne formy. - Pytanie jest raczej o to, jak zdekolonializować naszą kulturę, jak przywrócić równość poszczególnych grup w wymianie kulturowej i tego właśnie dotyczy działalność Orquesta Experimental de Instrumentos Nativos – podkreślał gość Warszawskiej Jesieni.
- Chodzi o ustanowienie wymiany kulturowej pomiędzy różnymi grupami na równych prawach. Dlatego nasza orkiestra jest silnie osadzona w źródłach kultury rodzimej, ale też zna, zwraca się i wykorzystuje muzykę Zachodu, którą wcale nie odrzucamy, tylko taktujemy jako równoprawny element – zwracał uwagę Cergio Prudencio.
Warszawska Jesień/pp/mc
