9 czerwca 1926 roku zmarł Władysław Mickiewicz, księgarz, publicysta i biograf swojego ojca Adama Mickiewicza.
Orędownik sprawy niepodległości Polski na emigracji pełnił funkcję przedstawiciela Rządu Narodowego w Szwecji w 1863 roku. Założył i prowadził Księgarnię Luksemburską w Paryżu. Wydawał polskie książki, zwłaszcza te zakazane pod zaborami. Wreszcie pracował jako wieloletni dyrektor Biblioteki Polskiej w stolicy Francji. Doczekał wolnej Polski.
W swojej działalności wziął na siebie przede wszystkim rolę depozytariusza pamięci i przekazu informacji o Adamie Mickiewiczu.
– Czuł się w obowiązku budowy pomnika i wskazywania geniuszu poety. Z biegiem czasu nadzwyczajna rola Mickiewicza została rozbudowana. Stał się również wielkim działaczem i ideologiem. Pielgrzymem sprawy polskiej – mówił na antenie Polskiego Radia prof. Rafał Habielski.
Takiemu przesłaniu podporządkowana została cała działalność Władysława Mickiewicza. Selekcja i dobór odpowiedniego materiału doprowadziły do zarzutów o poprawianie utworów i upiększanie wizerunku ojca.
Należy pamiętać, że w pod koniec XIX wieku postać Adama Mickiewicza stała się dla narodu czymś więcej niż najwybitniejszym polskim poetą. Reprezentował sobą połączone narodowe ambicje, dążenia i nadzieje.
- Świecił światłem odbitym. To, kim był, niewątpliwie zawdzięczał przede wszystkim Adamowi Mickiewiczowi – oskarżał prof. Habielski
- Był wybitnym wydawcą i księgarzem. Mimo ojca wszedłby na karty historii polskiej emigracji i myśli XIX wieku – bronił Władysława Mickiewicza gość Polskiego Radia dr Tadeusz Krawczak.
14:06 władysław mickiewicz___3241_99_iv_tr_0-0_10811145236a9c1f[00].mp3 Władysław Mickiewicz - audycja Andrzeja Sowy z cyklu "Na historycznej wokandzie". (PR, 28.12.1999)
