Fonograficzny monument, składający się z sześciu płyt kompaktowych, jest monografią twórczości na kwartet smyczkowy oraz utworów z kwartetem w roli głównej szczególnej w polskiej historii muzyki i wciąż w niej obecnej w kształtowaniu oblicza tej muzyki dziś trójki kompozytorów wywodzących się z Katowic – Eugeniusza Knapika, Andrzeja Krzanowskiego i Aleksandra Lasonia. Wszyscy ukończyli studia kompozytorskie studia w katowickiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w połowie lat siedemdziesiątych w czasie, gdy rektorem był Henryk Mikołaj Górecki.
Twórcy ci określani są mianem "rocznika 1951" od wspólnej daty urodzin i mianem "pokolenia stalowowolskiego" od istniejącego w drugiej połowie lat siedemdziesiątych festiwalu "Młodzi Muzycy Młodemu Miastu" (1975–1980) w Stalowej Woli, na którym miały miejsce szersze prezentacje ich muzyki. To właśnie festiwal w Stalowej Woli skierował na nich bardzo silny reflektor recepcji i krytycznej refleksji, skutkując prezentacjami ich muzyki podczas słynnych "Spotkań Muzycznych" (1976–1981) w Baranowie Sandomierskim, wykonaniami w programach festiwalu "Warszawska Jesień" oraz nagraniami archiwalnymi dla potrzeb Polskiego Radia i audycjami im poświęconymi.
(na podstawie tekstu Andrzeja Chłopeckiego z książeczki programowej)
