Roman Polański jest jednym z najwybitniejszych reżyserów kina światowego. Genialny, ekscentryczny, o wyjątkowej osobowości - jak mówią o nim współpracownicy.
Polański, jest również scenarzystą, aktorem i producentem filmowym.
Urodził się 18 sierpnia 1933 roku w Paryżu rodzinie polskich emigrantów żydowskiego pochodzenia. Do Polski przyjechał z rodzicami w wieku trzech lat. W czasie wojny znalazł się w krakowskim getcie, z którego uciekł w 1940 roku. Jego matka zginęła w obozie koncentracyjnym.
Od 1954 studiował w Łodzkiej Szkole Filmowej, którą skończył, jednak dyplomu nie zdobył.
Jeszcze w "filmówce" zrobił słynną dziś etiudę "Dwaj ludzie z szafą". Jego pierwszy film pełnometrażowy "Noż w wodzie" z 1962 roku otrzymał nominacje do Oskara.
Następnie wyjechał do Europy Zachodniej i pracował głównie we Francji, tworząc między innymi film "Wstręt" z Catherine Deneuve.
Pod koniec lat 60-tych wyjechał do Hollywood.
Roman Polański i Jack Nicholson, źr. east news
Za swoje filmy otrzymał liczne prestiżowe nagrody, w tym Złotą Palmę i Oscara. Do najbardziej znanych jego obrazów należą: "Nóż w wodzie", "Matnia", "Lokator", "Nieustraszeni pogromcy wampirów", "Chinatown", "Tess", "Dziecko Rosemary". W 1999 roku wyreżyserował "Dziewiąte wrota", w 2002 roku - "Pianistę", nagrodzonego trzema Oscarami, a 4 lata temu - "Olivera Twista".
Gdy w 2001 roku Polański przybył do Polski kręcić "Pianistę", nie krył zadowolenia, że może znów pracować w Polsce. Ostatni film w kraju reżyser zrobił w 1962 roku.
Pierwszym filmem, w którym Polański zdecydował się poruszyć temat koszmaru wojennego, jaki przeżył w dzieciństwie był "Pianista".
Przed światową premierą, która odbyła się we wrześniu 2002 roku w Warszawie, reżyser powiedział, że przy tworzeniu obrazu mógł korzystać z tego, co sam zapamiętał z krakowskiego getta, z którego udało mu się uciec, gdy miał 7 lat.
Roman Polański i Adrien Brody, źr. east news
W 2002 roku "Pianista" otrzymał 7 nominacji do Oscara. Ostatecznie dostał trzy - dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, za reżyserię i scenariusz adaptowany. Roman Polański nie pojawił się na ceremonii rozdania nagród.
Niedługo potem, goszcząc w Polsce, spotkał się ze studentami w Warszawie. Na pytanie, jak udało mu się zrobić tak wspaniały film, reżyser odpowiedział z humorem.
Polański wystąpił również w wielu filmach jako aktor, między innymi "Zezowate szczęście", "Lokator", "Godziny szczytu 3". W 2002 roku zagrał w "Zemście" - wcielił się w postać Papkina. Reżyser, który rzadko bywał w Polsce, tak mówił o zagraniu postaci, posługującej się językiem Fredry.
Roman Polański i Sharon Tate, źr. east news
W życiu prywatnym Roman Polański przeżył dramat wojny i śmierć drugiej żony - Sharon Tate, w 1969 roku. Sharon została zamordowana w swoim domu w Beverly Hills przez sektę Charlesa Mansona. Była w ósmym miesiącu ciąży.
Polański, który wówczas przebywał w Wielkiej Brytanii, wspomina tamte wydarzenia w filmie dokumentalnym Mariny Zenovich „Roman Polański. Ścigany i pożądany".
"Byłem w Londynie, mój agent zatelefonował do mnie i powiedział mi, że coś się stało w domu. Nie wiedziałem o jakim domu mówił. Wtedy powiedział: w twoim domu" - mówił.
Po tragedii Polański wyjechał do Europy. Do Stanów Zjednoczonych powrócił w 1974 roku. Prowadził burzliwe i pełne skandali życie. Nie stronił też od młodych dziewcząt.
"Tak, lubię młode kobiety, jak każdy facet, oczywiście" - mówił.
Samantha Geimer obecnie, źr. east news
W 1977 roku Polański uwiódł 13-letnią Samanthę Gailey. W stanie Kalifornia stosunek płciowy z nieletnią traktowany jest jako gwałt. Przed zakończeniem postępowania karnego w USA reżyser zbiegł do Francji, by uchronić się przed spodziewaną karą więzienia. W filmie dokumentalnym Mariny Zenovich tłumaczył powody ucieczki.
"Uciekłem, ponieważ myślę, że miałem nieszczęście mieć niesprawiedliwego sędziego, który pogrywał ze mną przez cały rok" - tłumaczył reżyser.
Dwa miesiace temu na wniosek amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości został aresztowany na lotnisku w Zurychu.
Stany Zjednoczone przedstawiły Szwajcarom wniosek o jego ekstradycję, który jest rozpatrywany przez szwajcarski sąd federalny.
Informacyjna Agencja Radiowa (IAR)
