Czas na poezję ks. Jana Twardowskiego

Liryka religijna tak jak liryka miłosna musi być pełna zachwytu, tęsknoty, niepokoju, smutku, zwątpienia, rozpaczy, musi właśnie uderzać w rozległą skalę ludzkich stale autentycznych przeżyć. (ks. Jan Twardowski)

31 maja - 4 lipca 2010, godz. 15:25

Bo widzisz tu są tacy, którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
są inni, co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło

Bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają - to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka - jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty, co nigdy nie chodzą parami

Można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
Nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem
(J. Twardowski, „Bliscy i oddaleni”)

W tym tygodniu zapraszamy do wysłuchania wybranych wierszy księdza Jana Twardowskiego – poety, który w niezwykły sposób potrafił połączyć powagę myśli z formą pozbawioną patosu; głębię refleksji z aforystyczną zwięzłością, pogodę ducha ze świadomością tego wszystkiego, co trudne, bolesne, niezrozumiałe.

Wiersze w interpretacji Zbigniewa Zapasiewicza.


Ty co nie chronisz od rozczarowań
nie strzeżesz od zawodu ludzkiej miłości
dajesz tak jakbyś żebrał
nie leczysz raka
karmisz głodem
nie wydajesz polisy ubezpieczającej na życie
nie układasz ran na jedwabnej poduszce
który poustawiałeś aniołów z mieczami za bramą raju
a nie dyplomatów w białych rękawiczkach
wciąż wierzę
że podnosisz nasze załamane paluchy
otwierasz nam oczy czerwone jak u królika
zapalasz światło
tłumaczysz
po drugiej stronie
każdy ma swoją daleką podróż
(J. Twardowski, „Przed podróżą”)