Andrzej Mularczyk jest autorem literatury faktu, słuchowisk, scenariuszy filmowych i sztuk telewizyjnych, prozaikem. W wieku 19 lat podjął pracę reportażysty, którą – po studiach na UW – kontynuował od 1955 r. jako reporter tygodnika „Świat”. W tym samym czasie nawiązał współpracę z Redakcją Reportaży Polskiego Radia, gdzie zrealizował kilkadziesiąt audycji dokumentalnych.
Wieloletnie doświadczenie dokumentalisty zaowocowało kilkoma książkami z dziedziny literatury faktu (m.in. Co się komu śni, Czyim ja żyłem życiem oraz Polskie miłości), jest także autorem prozy literackiej (Śmietnik Pana Boga, Cudownie ocalony, Świeży zapach dzikiej mięty). Według jego scenariuszy powstało kilkanaście filmów fabularnych (wśród nich niezapomniany tryptyk filmowy Sami swoi,Nie ma mocnych, Kochaj albo rzuć) oraz wiele spektakli i filmów telewizyjnych (m.in. Ostatnie takie trio, Cesarskie cięcie, Bal stulecia). Jest autorem serialu Droga oraz współtwórcą (z Jerzym Janickim) opowieści filmowej Dom, określonej mianem serialu wszech czasów.
Andrzej Mularczyk napisał ponad 70 słuchowisk, wielokrotnie nagradzanych na konkursach literackich i emitowanych przez liczne radiofonie europejskie. Wiele z nich reprezentowało polską dramaturgię radiową na konkursach Prix Italia. Jako jedyny polski autor został dwukrotnie laureatem tej międzynarodowej nagrody radiowej.
Za twórczość literacką dla Polskiego Radia został uhonorowany Złotym Mikrofonem, w 1996 r. – zaszczytną nagrodą Wielkiego Splendora Teatru Polskiego Radia, zaś na 80-lecie Polskiego Radia otrzymał Diamentowy Mikrofon (2005).
80. urodziny Andrzeja Mularczyka na antenie Dwójki:
I
Stąd, z balkonu, lepiej widać to, co przeszło, i to, co nadejdzie. Główna ulica – tu zawsze będzie ruch.
Balkon wychodzący na główną ulicę jakiegoś miasta. Balkon z widokiem na Historię: tryumfalny wymarsz wojsk i gorzki ich powrót; dziękczynna procesja w dniu odzyskania wolności; tłum wiwatujący na cześć wodza; tłum w milczeniu protestujący przeciwko tyranii...
A w tle opowieść o pewniej trudnej miłości.
Słuchowisko „Balkon przy głównej ulicy” Andrzeja Mularczyka
(w 1997 r. otrzymało ono I nagrodę na konkursie Prix Ostankino).
Reżyseria: Waldemar Modestowicz
Obsada: Danuta Stenka, Krzysztof Kolberger, Michał Pawlicki, Aleksandra Rojewska.
11 czerwca (piątek), godz. 19.20
II
Audycja z cyklu „Pisarze o muzyce”, w której Andrzej Mularczyk opowiada o swoich fascynacjach muzycznych, kreśląc jednocześnie rodzaj muzycznej biografii.
Zaprasza Ewa Stocka-Kalinowska
12 czerwca (sobota), godz. 18.00
III
Intrygująco metateatralna, przejmująca opowieść o 40-letnim mężczyźnie, który dokonuje rozliczenia ze swoim życiem. I ze swoją miłością.
(Jedyna prawdziwa wolność to prawo do nieistnienia, kiedy to istnienie przestaje mieć sens)
W gorzkim poczuciu, że to, co miało przyjść, już nie przyjdzie, że powrót do szczęśliwej przeszłości jest niemożliwy, z bolesną świadomością niespełnienia i bezcelowości – Adam, polski informatyk pracujący od lat w Ameryce, kiedyś aktywny opozycjonista, postanawia rozstać się ze swoim życiem.
(Mam uczucie, że gram w jakiejś kiepskiej sztuce. Przecież to kicz: mężczyzna, który w swoje czterdzieste urodziny odkrywa bezsens swego istnienia i postanawia sobie palnąć w łeb)
Przypadkowo słyszy w telewizji głos Reginy, śpiewaczki, swojej dawnej miłości. Próbuje do niej zadzwonić...
Słuchowisko Andrzeja Mularczyka Oszołom
Reżyseria: Janusz Kukuła
Obsada: Krzysztof Gosztyła, Joanna Trzepiecińska i Janusz Zakrzeński
13 czerwca (niedziela), godz. 22:00
