Diabelskie nasienie w języku polskim

Diabeł nie śpi i tkwi w szczegółach, choć z drugiej strony nie taki diabeł straszny, jak go malują. O bogactwie piekielnego słownictwa mówiliśmy w audycji "Nasz język współczesny".

Bogactwu czartowskiego słownictwa dorównuje diabelska ikonografia. Na zdjęciu władcy piekieł namalowani przez Andrę di Bonaiuto

Foto: Wikipedia/domena publiczna

Słowo diabeł wywodzi się z łaciny i wielu językach brzmi podobnie. W Polsce zarówno diabła, jak szatana bezpośrednio zapożyczyliśmy z języka czeskiego. W ciągu wieków jego wpływ na nasze słownictwo rozrósł się do niebagatelnych rozmiarów. Ponoć sam Adam Mickiewicz w pierwszej wersji słynnego wersu "Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto!" odwoływał się właśnie do władcy piekieł. W audycji "O wszystkim z kulturą" przywołaliśmy najciekawsze diabelskie nazwy, związki frazeologiczne i literackiego tropy.

***

Tytuł audycji: O wszystkim z kulturą 

Prowadzi: Małgorzata Tułowiecka

Goście: prof. Andrzej Markowski i prof. Radosław Pawelec (językoznawcy)

Data emisji: 28.07.2015

Godzina emisji: 18.00

bch/jp