Podsiadło. Od zapinacza hakowego do poety

- Zapinałem do haka dźwigu różne ciężary, które trafiały na wagony kolejowe. Następnie kogoś się wysyłało po pierwszą flaszkę - wspominał swoje życie w Dwójce jeden z najważniejszych głosów tzw. pokolenia "bruLionu".

"Miałem okres kiedy byłem prawdziwym kloszardem. Nie miałem gdzie mieszkać, myłem się w fontannach. Byłem bardzo szczęśliwy dzięku temu, że nic nie musiałem" - mówił w Dwójce Jacek Podsiadło

Foto: Pixabay/Unsplash

Jacek Podsiadło dorastał na przedmieściach Ostrowca Świętokrzyskiego. Ponieważ nie chciał się uczyć, musiał podjąć pracę w hucie, głównym pracodawcy w tym mieście. - Podczas wstępnej rozmowy pani urzędniczka spytała, jakie mam wykształcenie, jakiej pracy szukam, kim chciałbym być - wspominał poeta. -  Ja udzielałem wyłącznie odpowiedzi "nie" i "nie wiem", bo wykształcenia nie miałem żadnego, ambicji zawodowych ani posad też żadnych. Pani powiedziała z rezygnacją, że ma dla mnie trzy oferty: odciągacza wsadu, wybieracza złomu i zapinacza hakowego.

Jacek Podsiadło wybrał tę ostatnią opcję. W audycji wspominał 2,5 letni okres pracy w hucie oraz czas wielkiej włóczęgi, który nastąpił po niej. - To był bardzo szczęśliwy okres w moim życiu. Wtedy narodził się we mnie poeta...

W ubiegłym roku Jacek Podsiadło otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką "Silesius" za całokształt twórczości oraz Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej za tom wierszy "Przez sen".

***

Tytuł audycji: Zapiski ze współczesności

Przygotował:  Katarzyna Hagmajer

Gość: Jacek Podsiadło )poeta)

Data emisji: 6-10.06.2016

Godzina emisji: 11.45

bch/mm