Jak Gorki ze Stalinem. Kultura XX-wiecznej Rosji

- Stalin potrzebował Gorkiego do legitymizowania swojej władzy i pokazywania na zachodzie dobrej twarzy Związku Radzieckiego - mówił w Dwójce Robert Papieski w audycji wokół książki "Czarodziejski chór. Historia kultury rosyjskiej od Tołstoja do Sołżenicyna".

Maksim Gorki rozmawia ze Stalinem na Placu Czerwonym, 1931 rok

Foto: Wikimedia/domena publiczna

W publikacji tej, opisującej współistnienie artysty i władcy, spotykamy się z czymś, co jest charakterystyczne dla Rosji, a raczej nie ma miejsca w innych w krajach: włodarzem, który bierze na siebie zarzadzanie kulturą. - Stalin zamieniał się w recenzenta, krytykował dzieła najważniejszych artystów swojego czasu i oceniał je, co skutkowało bardzo poważnymi konsekwencjami dla twórców - opowiadał Wojciech Stanisławski.

Jak podkreślali goście Dwójki, znacząca rolę w pośredniczeniu między światem polityki autorytarnej a ówczesnym życiem kulturalnym odegrał Maksim Gorki. - On wszedł w skórę kogoś, kto chce się z władzą układać, narzucać jej poprzez swoją pozycję w świecie własne zdanie. Stalin się z nim liczył, bo Gorki miał znajomości w świeci literatury międzynarodowej, z których ten pierwszy korzystał - mówił w Dwójce Robert Papieski.

Czy kultura i polityka rosyjska mogą być reprezentatywne dla innych nacji i kultur?

***

Tytuł audycji:  Spotkania po zmroku

Prowadzi: Jacek Wakar

Goście: Wojciech Stanisławski (tłumacz publikacji "Czarodziejski chór. Historia kultury rosyjskiej od Tołstoja do Sołżenicyna") oraz Robert Papieski (tłumacz i znawca literatury rosyjskiej)

Data emisji: 19.07.2016

Godzina emisji: 22.30

ob/jp