Tuszko: fotografowałem, żeby wiedzieć, o czym piszę

- Jako chemika poproszono mnie w 1953 roku o napisanie artykułu o przechowywaniu odczynników fotograficznych. Spodobało mi się to pisanie - opowiadał w Dwójce wybitny teoretyk i znawca fotografii, którego olbrzymie archiwum trafiło właśnie do Narodowego Archiwum Cyfrowego.

Wojciech Tuszko od 1968 r. kierował Laboratorium Obróbki Materiałów Światłoczułych w Laboratorium Badawczym Warszawskich Zakładów Fotochemicznych FOTON. Napisał m.in. książkę "Powiększenie fotograficzne" oraz, razem z Jerzym Buszą, "Antyporadnik fotograficzny". Jest autorem haseł fotograficznych w prawie wszystkich encyklopediach PWN

Foto: PAP/Andrzej Rybczyński

Do zasobów NAC trafiło 60 tysięcy zdjęć Wojciech Tuszki wykonanych w latach 1953-2003. Fotograf opowiadał, że przygoda z aparatem zaczęła się od artykułów do magazynu "Fotografia" o chemicznych zagadnieniach robienia zdjęć. - Żeby wiedzieć, o czym piszę, fotografowałem wszystko i sam obrabiałem potem te zdjęcia. Towarzyszyła mi naczelna zasada, by myśleć podczas fotografowania - podkreślał Wojciech Tuszko.

Fotograf zauważał, że choć współczesne aparaty cyfrowe wyręczają użytkowników w wielu aspektach, to nie zwalniają ich od myślenia. - Proponuję takie ćwiczenie, by ustawić różnokolorowe obiekty i nastawić czułość aparatu na najniższą czułość np. 100 ISO i zrobić zdjęcie. Następnie przestawić aparat na wysoką czułość i zrobić drugie zdjęcie. Porównajcie, jaka będzie rozdzielczość, ziarno, zadymienie, szum. Przy fotografii cyfrowej też trzeba myśleć.

W audycji Wojciech Tuszko opowiadał też o swoich najważniejszych zdjęciach i pewnym potępiającym go artykule, opublikowanym w radzieckiej prasie.

***

Tytuł audycji: Spotkania po zmroku

Prowadzi: Dawid Dziedziczak

Gość: Wojciech Tuszko (fotograf), Feliks Tuszko (wnuk Wojciecha Tuszko)

Data emisji: 3.01.2017

Godzina emisji: 21.30 

bch/jp