Siedem spojrzeń Pietera Bruegla

Ostatnia aktualizacja: 08.04.2011 12:43
- Brueghel to bardzo gościnny malarz, w swoich obrazach zaprasza do siebie - twierdzi Lech Majewski, reżyser, który w filmie "Młyn i krzyż" skorzystał z zaproszenia flamandzkiego mistrza.
Audio

"Droga krzyżowa" Pietera Bruegla starszego to obraz z roku 1564, obecnie eksponowany w Kunsthistorisches Museum w Wiedniu. Na stosunkowo niewielkiej powierzchni (obraz ma wymiary 124 na 170 cm) malarz umieścił około 500 postaci.

Pejzaż Bruegla okazał się niejednorodny: gdy twórcy filmu usunęli z reprodukcji postacie, aby poszukać odpowiednich plenerów, okazało się, że malarz zastosował aż siedem różnych perspektyw, mistrzowsko i niezauważalnie połączonych w spójną kompozycję.

Pieter
Pieter Brueghel starszy (1564): Droga krzyżowa, źr. Wikipedia, public domain

 

- To pozwoliło Brueglowi na umieszczenie tej ogromnej liczby osób w sposób klarowny i przejrzysty, budując dramaturgię i narrację - tłumaczył w "Sezonie na Dwójkę" Lech Majewski. - Zrozumienie tego faktu to był pierwszy krok we właściwą stronę - opowiadał o swojej pracy reżyser.

Po roku prób można więc było wreszcie zacząć poszukiwania odpowiednich "brueghlowskich" plenerów. Większość znaleziono w Polsce, w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. W wybranych lokalizacjach kręcono sceny z udziałem wielu statystów, odzianych w stroje, których wzory zaczerpnięto z obrazu. Dbałość o szczegół zaczynała się na wyborze materiałów, a kończyła na ręcznym szyciu każdego ubioru.

Sfilmowany materiał poddano żmudnej obróbce komputerowej, aby uzyskać efekt zanurzenia widza w obrazie Bruegla. Była to praca benedyktyńska.

- Miałem wrażenie, że jestem opatem w klasztorze, a graficy komputerowi przy monitorach to iluminatorzy starych ksiąg - tak reżyser wspomina ten etap pracy.

Reakcje na film "Młyn i krzyż" są rozmaite i nieoczekiwane. Brutalność kilku scen spotyka się ze sprzeciwem niektórych widzów. Gdy reżyser broni się, że w wielu filmach pokazywane są sceny przemocy, pada odpowiedź: "tak, ale to w filmach". Tak, jakby odbiorcy postrzegali film Majewskiego jako obraz. Inna nietypową reakcją jest traktowanie "Młyna i krzyża" jako filmu dokumentalnego.

W czwartkowym "Sezonie na Dwójkę" z reżyserem Lechem Majewskim o jego ostatnim filmie "Młyn i krzyż" rozmawiała Hanna Maria Giza.

Jakie znaczenie miały rozpadliny skalne w malarstwie XVI wieku, co zaoferowało twórcom filmu niebo w Nowej Zelandii, dlaczego w Wilamowicach mówią po flamandzku i w jaki sposób Rutger Hauer sam siebie przekonał do zagrania Brueghla - między innymi o tym można się dowiedzieć, klikając ikonę dźwięku w ramce "Posłuchaj" po prawej stronie.

Czytaj także

"Młyn i krzyż", czyli rewolucja w kinie!

Ostatnia aktualizacja: 17.03.2011 12:51
W kinach długo oczekiwany film Lecha Majewskiego, który jest filmową "adaptacją" XVI-wiecznego obrazu Petera Bruegla "Droga na Kalwarię".
rozwiń zwiń
Czytaj także

Jedno ujęcie zajmowało dziewięć miesięcy

Ostatnia aktualizacja: 17.03.2011 14:55
Lech Majewski, reżyser, poeta, pisarz opowiada, jak kręcony był jego najnowszy film "Młyn i krzyż", który robi furorę na całym świecie.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Rutger Hauer: mam bardzo poważne i interesujące plany wobec Polski

Ostatnia aktualizacja: 20.03.2011 14:43
W filmie Lecha Majewskiego "Młyn i krzyż" Rutger Hauer zagrał postać Petera Bruegla starszego. Podczas pobytu w Warszawie zapowiedział, że to nie koniec jego zawodowej przygody z naszym krajem.
rozwiń zwiń