Jean-Christophe Spinosi jest dyrygentem wszechstronnym. Kojarzony jest przede wszystkim z nurtem wykonań historycznie poinformowanych, ale jego najbliższe plany obejmują również koncerty w Japonii, gdzie zaprezentuje symfonie Szostakowicza i Dvořaka, we Frankfurcie zaś wykona dzieła Ravela i Debussy'ego.
W Krakowie, podczas festiwalu Opera Rara, zaprezentował, po raz pierwszy w Polsce, wykonanie "Rolanda szalonego" Antonia Vivaldiego. Aby obejrzeć galerię zdjęć z tego wydarzenia, wystarczy kliknąć miniaturę w ramce "Galeria" po prawej stronie. To szczytowy punkt w karierze kompozytora, który zdecydował się na wielce odważne rozwiązania.
- Sądzę, że w Rolandzie szalonym Vivaldi nie starał się schlebiać panującej modzie czy składać hołdu tradycji. Kiedy Roland, główny bohater, traci zmysły z powodu zdrady swej ukochanej Angeliki, Vivaldi dekonstruuje muzykę, sięga po elementy dotychczas niespotykane. Pojawiają się arie, które zaczynają się bez ritorneli, pojawiają się zadziwiające ariosa, zaskakujące recytatywy z akompaniamentem. W napisanej przez niego muzyce nie ma spójności, harmonii, brakuje równowagi. Ale taki jest zamiar artysty, który wprowadza to po to, aby muzyka lepiej oddawała dramaturgię, aby lepiej odzwierciedlała obłęd Rolanda.
Wielkie zasługi położył też autor libretta, Grazio Braccioli. To najlepsza adaptacja utworu Ariosta w historii opery, wymagająca od wykonawców niemałych umiejętności aktorskich.
- Kilkakrotnie wystawiałem już tę operę, nagrałem ją, dyrygowałem także innymi operami, barokowymi, klasycznymi i współczesnymi. I naprawdę Roland szalony to dla wszystkich wykonawców prawdziwe piekło. O piekle śpiewa zresztą jedna z postaci... - mówi Jean-Christophe Spinosi.
Aby posłuchać całego wywiadu, wystarczy kliknąć ikonę dźwięku w ramce "Posłuchaj" po prawej stronie.
