113:58 2021_04_24 17_00_21_PR2_Plytowy_Trybunal_Dwojki.mp3 Sonata Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa (Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki)
Centrum kompozytorskiej spuścizny Brahmsa stanowią dzieła orkiestrowe, niemniej genialne są jednak jego utwory kameralne. W 1891 roku Brahms powziął pomysł napisania muzyki kameralnej z myślą o słynnym klarneciście Robercie Muhlfeldzie jako wykonawcy. Kompozytor, który poznał muzyka za sprawą Hansa von Bülowa, skomponował dla klarnecisty dwie kontrastujące ze sobą sonaty, które prawykonał z nim w 1894 roku w Wiedniu.
Sonata Es-dur op. 120 nr 2 w wersji na altówkę i fortepian Brahmsa przed Płytowym Trybunałem
Niedługo później Brahms przepisał op. 120 na altówkę. Druga sonata niejednokrotnie określana jest jako łagodna, ciepła, czuła, czy intymna - wszelkie jej heroiczne namiętności koncentrują się w centralnym scherzu. Jej poszczególne części to subtelne Allegro amabile, Scherzo - Allego appasionato, w którym moment ukojenia daje liryczne trio o szerokiej lini melodycznej oraz finał - Andante con moto- Allegro non troppo o istnie rytmicznym, węgierskim charakterze.
Wśród opracowań orkiestrowych utworu do najbardziej znanych należy to dokonane w 1986 roku przez Luciana Beria - pomimo awangardowej proweniencji twórcy, bliskie romantycznemu duchowi Brahmsa.
***
Tytuł audycji: Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki
Prowadził: Jacek Hawryluk
Data emisji: 24.04.2021
Godzina emisji: 17.00