Decyzją jury - z udziałem Doroty Kozińskiej, Jacka Kaspszyka i Adama Suprynowicza - za najlepsze nagranie "Snu nocy letniej" Mendelssohna uznano wykonanie:
Kenneth Branagh – narrator, Sylvia McNair – sopran, Angelika Kirchschlager, Women of The Ernst-Senff Chorus, Berliner Philharmoniker, dyr. Claudio Abbado (Berlin 31.12.1995/Londyn 28.07.1996; CD Sony 1996)
O palmę pierwszeństwa rywalizowały z nim następujące wykonania:
Rita Streich – sopran, Diana Eustrati – kontralt, RIAS-Kammerchor, Berliner Philharmoniker, dyr. Ferenc Fricsay (lipiec 1950, Berlin; LP DG 1951 (mono)/”Ferenc Fricsay – Complete Recordings on Deutsche Grammophon, vol. 2, Operas, Choral Works”, 37 DG 2015)
Heather Harper – sopran, Janet Baker – mezzosopran, Chór i Orkiestra Philharmonia, dyr. Oto Klemperer (LP His Master’s Voice 1960/CD Warner 2016)
Judith Blegen – sopran, Florence Quivar – mezzosopran, Chicago Symphony Chorus, Chciago Symphony Orchestra, dyr. James Levine (Chicago 1984, CD DG/Polydor 1985)
Sandrine Piau – sopran, Delphine Collot – sopran, Choeur de la Chapelle Royale & Collegium Vocale, dyr. Philippe Herreweghe (CD Harmonia Mundi 1994)
Barbara Sukowa – narratorka, Sylvia McNair – sopran, Angelika Kirchschlager, Women of The Ernst-Senff Chorus, Berliner Philharmoniker, dyr. Claudio Abbado (“Claudio Abbado - The Complete RCA & Sony Album Collection” 39 CD Sony 2014; Koncert sylwestrowy z Berlina, 31.12.1995)
***
A plan słuchania był następujący:
I Runda
Uwertura – Allegro di molto (frag.)
II Runda
Pieśń z Chórem "You spotted snakes" – Allegro ma non troppo (frag.)
III Runda
Marsz weselny – Allegro vivace
Finał
Finale "Through the house give glimmering light" – Allegro di molto
***
Ani kompozytor, ani nikt z publiczności, która w lutym 1827 roku oklaskiwała w Szczecinie Uwerturę do "Snu nocy letniej", nie przypuszczał, że szekspirowska przygoda Mendelssohna będzie miała kontynuacje. Tak popularna dziś Uwertura została napisana pod wpływem, oczywiście, Szekspira, ale także i niemieckiego tłumaczenia, którego dokonał August Schlegel.
Historia miała ciąg dalszy, bowiem na początku lat 40. Fryderyk Wilhelm IV, król Prus, zamówił u Mendelssohna muzykę do czterech sztuk teatralnych, w tym m.in. do "Snu nocy letniej" w reżyserii Ludwiga Tiecka. Muzyka Mendelssohna miała połączyć poszczególne akty i sceny, podkreślić niektóre śpiewane fragmenty, wreszcie zilustrować wybrane epizody akcji. Kompozytor tak też uczynił. Dziś z tych fragmentów tworzy się suitę instrumentalno-wokalną, choć bywają i tacy dyrygenci, którzy w swoich nagraniach powracają także do tekstu Szekspira.
Premiera "Snu..." z muzyką Mendelssohna - pod dyrekcją kompozytora – odbyła się 14 października 1843 roku w Nowym Pałacu w Poczdamie. Pierwsza prezentacja dla publiczności Berlina - kilka dni później, i jak wieść niesie odniosła olbrzymi sukces.
***
Tytuł audycji: Kto słucha, nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki
Prowadzi: Jacek Hawryluk
Goście: Dorota Kozińska, Jacek Kaspszyk i Adam Suprynowicz
Data emisji: 23.07.2016
Godzina emisji: 17.00
jh/mc/ob
