W mitologii greckiej przedstawiana oczywiście jako piękna i bogobojna. Alkestis była żoną Admeta, króla Feraj w Tesalii.
Z miłości do męża zgodziła się umrzeć, by przedłużyć mu życie. Persefona, poruszona czynem Alkestis, przywróciła ją do świata żywych. Niektóre wersje mitów twierdzą jakoby to Herakles, będący wówczas w gościnie u Admeta, miał pokonać Tanatosa i uratować Alkestis.
Eurypides poświęcił mitowi o Admecie i Alkestis, sztukę datowaną na rok 438 p.n.e. (Alkestis), przedstawiając ją jako symbol miłości małżeńskiej, a Christoph Willibald Gluck skomponował operę pod tytułem Alcesta (wersja włoska – dla Wiednia, 1767 i francuska – dla Paryża, 1776) nawiązującą do tego mitu. U Glucka bóstwem interweniującym jest Apollo.
To przełomowe dzieło kompozytora (pozostawił ich ponad sto). Gluck uważany jest za jednego z reformatorów opery klasycznej.
Transmisja z Wiedeńskiej Opery Państwowej odbędzie się 236 lat po premierze opery w tym mieście.
W roli tytułowej wystąpi dziś wieczorem Véronique Gens, towarzyszyć jej będzie Joseph Kaiser Gustav Mahler Chorus i Freiburg Baroque Orchester pod batutą Ivora Boltona.
12 listopada (poniedziałek), godz. 19.00
usc/na podst.wikipedia commons
