Operowe wspomnienia Bronisława Horowicza

W cyklu "Głosy z przeszłości" słuchamy gawęd zmarłego w 2005 roku wybitnego reżysera i teoretyka sztuki operowej.

Horowicz był przeciwnikiem wizji reżyserskich, które nie opierają sie na muzyce. Uważał, że kluczem do wszystkich rozwiązań scenicznych jest głębokie wniknięcie w partyturę.

Foto: Pixbay/rjasso

Bronisław Horowicz był uczniem Leona Schillera w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. To Schiller skierował go w stronę reżyserii operowej. Dysertacje naukową na ten temat pisał we Francji, tam zastała go wojna. Po wojnie osiadł w Paryżu. Pracę zatytułowaną "Teatr operowy" opublikował w 1946 roku. Wydanie polskie ukazało się dużo później. Zaraz po wojnie związał sie też z najlepszymi scenami operowymi Europy. W La Scali debiutowali tego samego wieczora - Horowicz i Giorgio Streller. W 1965 roku - na otwarcie Teatru Wielkiego w Warszawie - powierzono Bronisławowi Horowiczowi reżyserię spektaklu inauguracyjnego "Króla Rogera" Karola Szymanowskiego.

Od czasów przedwojennych Bronisław Horowicz związany był również z Polskim Radiem. To on wyreżyserował pierwsze montowane słuchowisko plenerowe. Był to "Dysk olimpijski" Parandowskiego, przygotowywany na olimpiadę w Berlinie. Po wojnie reżyserował słuchowiska i dokumenty w Radio France. Był dwukrotnym laureatem Prix Italia. Wprowadził również we francuskim radiu program zatytułowany "Balety radiowe". Zmarł 10 lat temu. Miał 95 lat. Anna Lisiecka nagrywala go dwa lata wcześniej.

***

Na audycję "Głosy z przeszłości" zapraszamy od poniedziałku do piątku (13-17.07) w godzinach 11.45-12.00. Program przygotowała Anna Lisiecka.

bch/jp