Portal Polskiego Radia SA
słuchaj
shopping_cart
Dwójka
Polskie Radio Dwójka Płytowy Trybunał Dwójki.

IV Symfonia Schumanna. Jury wydało werdykt

Ostatnia aktualizacja: 26.10.2019 12:01
W audycji "Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki" wysłuchaliśmy sześciu nagrań utworu słynnego niemieckiego kompozytora. Które z nich okazało się najlepsze?
Audio
  • 119'40
    IV Symfonia Schumanna. Wybieramy najlepsze wykonanie (Płytowy Trybunał Dwójki)
Jacek Hawryluk (L) i Wojciech Michniewski (P)
Jacek Hawryluk (L) i Wojciech Michniewski (P)Foto: Piotr Piorun/PR

Christian Gerhaher GregorHohenberg1200.jpg
Christian Gerhaher: Schumann to ucieleśnienie prawdziwego artysty

W obradach Płytowego Trybunału Dwójki udział wzięli: Dorota Kozińska, Wojciech Michniewski i Kacper Miklaszewski. Spośród przesłuchanych wersji IV Symfonii d-moll op. 120 Roberta Schumanna jury uznało, że zwyciężyło nagranie Chamber Orchestra of Europe, dyr. Yannick Nézet-Séguin (nagranie: listopad 2012, Cite de la Musique, Paryż; DG 2014)

Pozostałe nagrania, których słuchaliśmy w audycji:

  • Berliner Philharmoniker, dyr. Wilhelm Furtwängler (nagranie: 12-14 maja 1953, Berlin; LP 33, mono, DG 1953/CD 2004)
  • Berliner Philharmoniker, Rafael Kubelik (nagranie: 1963; LP DG 1963/CD 2010)
  • Wielka Orkiestra Polskiego Radia w Katowicach, dyr. Antoni Wit (nagranie: Katowice 27/28.08. 1993, CD Naxos 1994)
  • Orchestre Révolutionnaire et Romantique, dyr. John Eliot Gardiner (nagranie: 1997, Watford; 3 CD Archiv 1998/5 CD "Schumann – Collectors Edition" Archiv 2014).
  • Staatskapelle Dresden, dyr. Christian Thielemann (nagranie: 31.10 i 1.11 2018, Tokio; Sony Classical 2019)

IV Symfonia to de facto drugie dzieło symfoniczne Roberta Schumanna, ukończone w 1841 roku tuż po Pierwszej. Nowa symfonia w d-moll została wykonana 6 grudnia 1841 roku w lipskim Gewandhausie. Od skrzypiec dyrygował Ferdynand David. Przyjęcie było mizerne, kompozytor zatem odłożył dzieło na bok, nie pozwalając na publikacje.

Schumann powrócił do utworu po 10 latach w 1851 roku. Dokonał korekt, poprawek w instrumentacji, z których był ponoć bardzo zadowolony. O nowej wersji mówił, że "jest lepsza i daje większy efekt, niż poprzednia". Publiczność usłyszała ją 3 marca 1853 roku. Schumann opublikował ją jako swoją IV Symfonia d-moll op. 120 w 1854 roku.

***

Plan słuchania:

I runda

(I cz.) Ziemlich langsam – Lebhaft (frag.)

 

II runda

(II część) Romanze. Ziemlich langsam (frag.)

 

III runda

(IV) Scherzo. Lebhaft (frag.)

 

Finał

Langsam (całość)

***

Tytuł audycji: Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki

Prowadził: Jacek Hawryluk

Data emisji: 26.10.2019

Godzina emisji: 17.00

pg
Czytaj także

Najlepsze wykonanie "Sonaty na klarnet i fortepian" Poulenca

Ostatnia aktualizacja: 20.10.2019 11:00
W audycji "Kto słucha nie błądzi, czyli Płytowy Trybunał Dwójki" jury wysłuchało sześciu nagrań utworu słynnego francuskiego kompozytora. Które z nich okazało się najdoskonalsze?
rozwiń zwiń
Czytaj także

Koncerty instrumentalne młodego Beethovena

Ostatnia aktualizacja: 24.10.2019 09:45
Każdy wielbiciel twórczości Ludwika van Beethovena bez trudu wymieni cały jego z dziedziny koncertów instrumentalnych. Ale na dziełach opusowanych, wydanych za życia kompozytora, wcale ta dziedzina jego twórczości się nie wyczerpuje, o czym będzie można się przekonać w audycji.
rozwiń zwiń