Punktem wyjścia był Erik Satie, którego muzyka przeżywała istny boom w Japonii lat 80. Zaproponowana przez niego koncepcja muzycznego mebla stała się inspiracją dla twórców ambientu piszących utwory do wnętrz i galerii sztuki, a sklepy płytowe niemal zostały zalane albumami zawierającymi miniatury fortepianowe francuskiego kompozytora.
Na fali boomu powstała m.in. trzecia płyta z kultowej dziś ambientowej serii Wave Notation, na której znalazły się ułożone w kolejności alfabetycznej utwory Satie’go w wykonaniu Satsuki Shibano. Z kolei na temat Gnossiennes i Gymnopédies improwizowali guru awangardy Takehisa Kosugi i pianistka Riri Shimada.
W "Nocnej strefie" słuchaliśmy nagrań z tamtego okresu oraz francuskich chanson i utworów XIX-wiecznych kompozytorów z Francji w ekstrawaganckich, sythpopowych i bardziej klasycznych interpretacjach niesamowitej Miharu Koshi. Szukaliśmy też francuskich tropów w twórczości Toru Takemitsu, Ryuichiego Sakamoto i Yoshio Ojimy.
113:04 2023_06_05 23_03_06_PR2_Nocna_Strefa.mp3 Vive le Japon! (Nocna strefa/Dwójka)
Playlista audycji:
1. Miharu Koshi – Voyage Secret [„Voyage Secret”, Better Days 2021]
2. Erik Satie – 2ème Gymnopédie 1888, wyk. Satsuki Shibano [LP „Wave Notation 3: Erik Satie”, Sound Process 1984 / WRWTFWW Records 2023]
3. Hiroshi Yoshimura – View from My Window [LP „Wave Notation 2: Music for Nine Postcards”, Sound Process 1982 / Empire of Signs 2017]
4. Erik Satie – Ce que dit la petite princesse des tulipes (Menus propos enfantins) 1913, wyk. Satsuki Shibano [LP „Wave Notation 3: Erik Satie”, Sound Process 1984 / WRWTFWW Records 2023]
5. Erik Satie – 5ème Gnossienne 1889, wyk. Satsuki Shibano [LP „Wave Notation 3: Erik Satie”, Sound Process 1984 / WRWTFWW Records 2023]
6. Ryuichi Sakamoto – Lorenz & Watson [„BTTB”, Sony Classical 1999]
7. Ryuichi Sakamoto – Ma Mere L’Oie [„Ongaku Zukan”, Midi Inc. 1984]
8. Miharu Koshi (komp. Paul Durand) – Mademoiselle De Paris [„Chanson Solaire”, FOA Records 1995]
9. Erik Satie (opr. Miharu Koshi) – Son Binocle [„La Voix de Paris”, Medium Inc. 1992]
10. Erik Satie (opr. Miharu Koshi) – Sur Un Casque [„La Voix de Paris”, Medium Inc. 1992]
11. Gabriel Fauré (opr. Miharu Koshi) – Après Un Rêve [„La Voix de Paris”, Medium Inc. 1992]
12. Claude Debussy (opr. Miharu Koshi) – Passepied [„Passepied”, Fun House 1989]
13. Miharu Koshi – L’Amour Toujours [LP „Tutu”, Yen Records 1983]
14. Mikado – Naufrage En Hiver [„Mikado”, Non-Standard 1985]
15. Swing Slow (Miharu Koshi & Harry Hosono Jr.) – Western Bolero [„Swing Slow (2021 mix)”, Speedstar 2021]
16. Ryuichi Sakamoto – Blu [LP „Travesía”, Milan 2023]
17. Toru Takemitsu – La Naige, wyk. Sizzle Ohtaka, Choro Club [„Takemitsu Songbook: Complete (with Vocalistas)”, Nippon Columbia 2020]
18. Erik Satie – Gymnopédie nr 1, wyk. Danceries [„Erik Satie Danceries”, Denon 1986]
19. Erik Satie – Gnossienne nr 3, wyk. Riri Shimada – fortepian, Takehisa Kosugi – skrzypce [LP „The Other World Of Erik Satie”, Vap 1982]
20. Satsuki Shibano & Yoshio Ojima – Caresse 2eme Partie [„Caresse”, Newsic 1994]
21. Tokiko Kato (komp. Antoine Renard) – The Time Of The Cherries (Sakurambo No Minoru Koro) [„Porco Rosso (Original Soundtrack)”, Wasabi Records 2012]
22. World Standard (komp. Maurice Ravel) – 逝ける王女のためのパヴァーヌ (Pawana na śmierć Infantki) [LP „World Standard”, Non-Standard 1985]
Okładki płyt, które pojawiły się w audycji
***
Tytuł audycji: Nocna strefa
Prowadził: Krzysztof Dziuba
Data emisji: 5.06.2023
Godz. emisji: 23.00
mo/pg
