31 marca 1685 roku w Eisenach urodził się Johann Sebastian Bach (w źródłach pojawia się też data 21 marca). Niemiecki kompozytor i organista epoki baroku, autor ponad tysiąca utworów, jeden z najwybitniejszych twórców w dziejach muzyki.
07:04 największy z rodziny bachów___fl 2971_tr_0-0_119196523097ea2a[00].mp3 Największy z rodziny Bachów - audycja o życiu i twórczości Johanna Sebastiana Bacha. (PR, 29.09.1982)
Muzykalna rodzina Bachów
Pochodził z rodziny, która już w XVI wieku znana była z muzycznych zamiłowań. W XVII i XVIII wieku muzyków o nazwisku Bach było tak wielu, że w Turyngii wszystkich zajmujących się muzyką zaczęto nazywać Bachami.
Osierocony artysta
Johann Sebastian Bach rozpoczął edukację muzyczną w wieku ośmiu lat. Dwa lata później zmarła matka, a wkrótce potem ojciec. Osierocony Jan Sebastian znalazł się pod opieką najstarszego brata, wówczas już organisty. U niego poznawał tajniki kompozycji i gry na klawikordzie.
Samodzielne życie rozpoczął, mając piętnaście lat, jako sopranista w kościele św. Michała w Lüneburgu. Następnie wędrował po Niemczech w poszukiwaniu dalszej wiedzy muzycznej. Poznawał różne style kompozytorskie i muzykę największych ówczesnych mistrzów. Zajmował szereg stanowisk. Był nadwornym organistą i kameralistą w Weimarze, kapelmistrzem i dyrektorem muzyki kameralnej w Köthen. Tam, na dworze księcia Leopolda skomponował najwspanialsze dzieło barokowej muzyki kameralnej – sześć koncertów brandenburskich, zwanych tak od dedykacji kompozytora dla margrabiego brandenburskiego Christiana Ludwiga.
Kantor u św. Tomasza
Spokojne życie Jana Sebastiana uległo zmianie po śmierci żony. Powtórnie się ożenił. Postanowił przenieść się do Lipska na wakujące stanowisko kantora przy kościele św. Tomasza. Tam w ciągu dwudziestu siedmiu lat powstała większość jego muzyki kościelnej: kantaty, pasje według św. Jana i św. Mateusza, wielka msza h-moll, oratoria, motety oraz magnifikat.
B-A-C-H
Ostatnim, niedokończonym dziełem Bacha była Kunst der Fuge, czyli sztuka fugi. Jedyny w swoim rodzaju podręcznik techniki fugowanej, ujawniający stopniowo nieograniczone możliwości techniki kontrapunktycznej. Jako czwartego tematu użył dźwięków b, a, c, h – co jest muzycznym zakodowaniem nazwiska Bach. Wielu uważa ten utwór za kwintesencję polifonii.
Johann Sebastian Bach zmarł w Lipsku 28 lipca 1750 roku.
mjm
