Polscy archeolodzy prowadzą prace w jedynym miejscu w Egipcie, gdzie zachowała się cała portowa osada. Polsko-Egipska Misja Konserwatorska pod kierownictwem prof. Stanisława Medekszy z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej bada i poddaje konserwacji starożytne termy z II-III wieku oraz domy mieszkalne z II-IV wieku w dzisiejszej Marinie El Alamein w Egipcie.
W osadzie z czasów hellenistycznych i rzymskich, która mieści się na wybrzeżu Morza Śródziemnego 100 km na zachód od Aleksandrii, zachowały się pozostałości całego miasta z jego domami mieszkalnymi, budynkami użyteczności publicznej, termami, bazyliką, ulicami, centralnym placem, zabudową portową oraz rozległą nekropolią z monumentalnymi pomnikami, mauzoleami i podziemnymi grobowcami.
Stan term zachwycił archeologów. Mimo upływu czasu zachowały się poszczególne ich elementy. "Badania odsłoniły relikty wysoko umieszczonej wielkiej cysterny, zaopatrującej je w wodę, oraz zejście do tzw. kryptoportyku, w którym mieściło się praefurnium, czyli piec. Kolejne wykopaliska ukazały dalsze części tego, niemałego jak na Marinę, zespołu" - mówi prof. Rafał Czerner, zastępca kierownika misji.
Prace badawcze i konserwatorskie skupiły się także na interesującym, wg prof. Czernera, wieloelementowym domu mieszkalnym położonym w północnej części miasta, który różni się architektonicznie od innych budynków. Jego środek zajmuje prostokątny dziedziniec otoczony z trzech stron kolumnowymi portykami, czyli tzw. perystyl. Jest to jedyny na terenie antycznego miasta znany przykład takiego rozwiązania. Inne dotychczas odkryte domy miały dziedzińce co najwyżej dwuportykowe, a wiele w ogóle ich nie miało.
Stanowisko Marina El-Alamein jest znane od roku 1986 i badane początkowo przez zespół prof. dr hab. Wiktora A. Daszewskiego. Prowadzi tam także badania Polska Misja Archeologiczna z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW. Działania Misji - operującej w Egipcie od 1995 roku - koordynuje Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW.
ap
