11. listopada 1934 roku urodziła się Elżbieta Duńska, polska lekkoatletka, mistrzyni olimpijska w skoku w dal z australijskich igrzysk olimpijskich w Melbourne w 1956 roku. "Złota Ela", bo tak pisała o niej prasa po sukcesie na atypodach, urodziła sie podwarszawkich Młocinach. Po wojnie wraz z rodziną zamieszkała w Elblągu, gdzie rozpoczęła się jej kariera sportowa. A jej początki i przebieg mogłyby posłużyć za scenariusz filmowy. Pod koniec roku szkolnego, z powodu licznych nieobecności na lekcjach w-f, nauczyciel oznajmił jej, że otrzyma na świadectwie piątkę jeśli... przeskoczy poza narysowaną na piasku linię. Ela wylądowała daleko poza wyznaczona granicą i w ten sposób objawił się jeden z największych talentów w historii polskiej lekkoatletyki.
Podczas studiów w Gdańsu jej trenerem był Andrzej Krzesiński, który przypadł jej do gustu nie tylko jako szkolenoiowiec, gdyż wkrótce - w 1955 roku, został także jej mężem. Elżbieta Duńska, znana później jako Duńska-Krzesińska 3 razy reprezentowała Polską podczas igrzysk olimpijskich. Już w 1952 roku w Helsinkach było bardzo blisko medalu, lecz skończyło się dopiero na... 12. miejscu, gdyż po jej najlepszej próbie sędziowie zmierzyli odległość nie od śladu stóp na piasku, a od śladu długiego warkocza, który był bliżej o ponad pół metra. Ten warkocz był niejako znakiem firmowym Elżbiety przez całą jej karierę.
Zobacz archiwalny film z listopada 2009 roku, w którym Elżbieta Duńska Krzesińska wyjaśnia tajemnicę warkocza.
Cztery lata później w Melbourne Krzesińska już z nieco skróconym warkoczem nia miała sobie równych, zwyciężając wynikiem 6,35 m i wyrównując w ten sposób własny rekord świata. Dwa miesiące przed igrzyskami w Rzymie, w 1960 roku, doznała bolesnej kontuzji pięty, która wyłączyła ją niemal zupełnie z ostatniego etapu przygotowań. Na domiar złego przed finałem konkursu w Rzymie zgubiła lekkoatletyczne kolce i wystartowała w zawodach w butach o 2 numery za dużych. Mimo tych wszystkich przeciwności znów stanęła na olimpijskim podium zdobywając srebro.
Na krajowych stadionach dominowała w skoku w dal przez długie lata, zdobywając 7 tytułów mistrzowskich. Ponadto stawała też na najwyższym stopniu podium mistrzostw Polski w biegu na 80 metrów przez płotki i pięcioboju lekkoatletycznym. W 1956 roku wybrano ją najlepszym sportowcem kraju. Długoletnia kariera sportowa nie przeszkodziła jej skonczyć studiów i zostać lekarzem stomatologiem.
W 1981, tuż przed stanem wojennym, wyjechała do męża do Anglii, skąd później przenieśli się do USA. W 2000 roku powróciła jednak do Polski i zamieszkała w Warszawie.
Więcej informacji o tej wspaniałej lekkoatletce można znaleźć w jej biografii "Zamiatanie warkoczem".
Sportowy kalendarz Biograficzny Czwórki - 11 listopada
1934 - urodziła się Elżbieta Duńska-Krzesińska, lekkoatletka, skoczkini w dal
1921 - urodził się Ron Greenwood, angielski trener piłkarski (zm. 2006)
1925 - urodził się Ron Kalle Svensson, szwedzki piłkarz, bramkarz (zm. 2000)
1931 - urodził się Ron Joel Antônio Martins, brazylijski piłkarz (zm. 2003)
1948 - urodził się Ron Andrzej Czok, polski himalaista (zm. 1986)
1950 - urodził się Ron Jan Johnson, amerykański tyczkarz
1976 - urodził się Ron Marcin Jurecki, polski zapaśnik (zm. 2008)
1979 - urodził się Ron Juris Latiss, łotewski bobsleista (zm. 2004)
1983 - urodził się Ron Philipp Lahm, niemiecki piłkarz
1990 - urodził się Ron Georginio Wijnaldum, holenderski piłkarz
2007 - zmarł Edward Romanowski, polski lekkoatleta, sprinter (ur. 1944)
2008 - zmarł Ludwik Sobolewski, polski działacz sportowy, wieloletni prezes Widzewa Łódź (ur. 1925)
Darek Matyja
