Można czuć się samotnym, przebywając na co dzień wśród ludzi, w tłumie, w związku, wśród członków rodziny. - To paradoks, który wskazuje na silną subiektywność stanów samotności. Możemy przeżywać samotność i odczuwać stany niedoborów, będąc w sieci kontaktów, a nawet związków - mówiła psycholog.
Źródeł samotności może być bardzo wiele. - Począwszy od społecznych aspektów, czyli braku wartościowych i pozytywnych relacji, przez kontekst rodzinny, czyli tego, że najbliższe relacje nie dają nam pełnej satysfakcji, aż po kontekst filozoficzny. Nasza ludzka antropologia wskazuje, że jesteśmy jednostkami bardzo indywidualnymi, więc budowanie relacji wymaga od nas wysiłku. Z drugiej strony, bez poszukiwania ich będziemy skazani na samotność - wyliczała prof. Zofia Dołęga.
Jak tłumaczyła, to poczucie może być w nas ugruntowane już we wczesnym dzieciństwie. - Jeśli jesteśmy wychowywani w poczuciu deficytów, bez zaspokajania podstawowych potrzeb związanych z bliskością, może się w nas pojawić długotrwałe poczucie samotności - mówiła ekspert.
Sprawdź także:
Samotność może być epizodyczna bądź chroniczna. - Epizodycznie ludzie potrzebują chwil odosobnienia, przemyśleń, ale generalnie człowiek to istota społeczna, to zostało ewolucyjnie ukształtowane. Potrzebujemy więc swojej "wioski", bliskości i intymności. Jeśli ktoś mówi, że nie potrzebuje innych, to może być oznaka innych, poważnych problemów. - Są oczywiście ludzie, którzy mają mniejsze potrzeby bycia z innymi, to m.in. introwertycy, ale problem pojawia się wówczas, gdy bycie samemu jest rodzajem mechanizmu obronnego. Gdy nie potrafimy zawalczyć o bliskość z drugim człowiekiem, więc mówimy, że "wolimy być sami", albo "dobrze jest tak, jak jest".
40:55 samotność_PR4_AAC 2023_04_11-20-14-06.mp3 Jak wygrać z samotnością i czy w ogóle trzeba? (Strefa Prywatna/Czwórka)
Samotność to jeden z elementów, które wskazuje się jako jeden z głównych powodów lęku w życiu. - Jest zaraz za "utratą zdrowia" i "zniedołężnieniem". - Tu pojawia się element ostateczny i tzw. dobra śmierć. Ludzie w obawie przed samotnością decydują się na zakończenie życia na własnych zasadach. Inna sprawa, czy jest to spełniane - zaznaczała. Droga od samotności do depresji może być krótka. - I to działa w dwie strony. Jeśli ktoś ma depresję, zaczyna być samotny. Na to wskazują parametry biochemiczne, np. podwyższony kortyzol, czyli hormon stresu - tłumaczyła gość Czwórki.
Sprawdź też:
Technologiczne wynalazki, m.in. sztuczna inteligencja, łagodzą chwilowo nasze stany samotności. - Jednak nie na dłuższą metę, jeśli ludzie mają głębsze problemy emocjonalne, relacje w internecie są niewystarczające. Sieć przebodźcowuje i nie pozwala skupić się na sobie - mówiła prof. Zofia Dołęga. - Żeby walczyć z samotnością trzeba mieć dużą samoświadomość, poznać siebie. To pierwsza zasada: wiedzieć, czego potrzebujemy. Warto też prosić o pomoc, czyli poszukać powiernika, przyjaciela albo specjalisty, z którym będziemy mogli rozmawiać i pracować nad sobą - tłumaczyła.
***
Tytuł audycji: Strefa prywatna
Prowadzi: Jakub Jamrozek
Goście: prof. Zofia Dołęga (psycholog, Uniwersytet SWPS w Katowicach)
Data emisji: 12.04.2023
Godzina emisji: 20.05
kd
