Państwo nie pomaga, nie wspiera, nie daje poczucia bezpieczeństwa - takie wnioski płyną z sondażu przeprowadzonego przez POLPAN (Polskie Badanie Panelowe). - Respondenci wykazali duże poparcie dla opiekuńczej roli państwa. Dużo większe niż na przykład w krajach skandynawskich - tłumaczy Kinga Wysieńska, adiunkt w Polskiej Akademii Nauk. - Ponad 90 procent ankietowanych oczekuje od państwa, że w przypadku młodych osób pozbawionych dostępu do edukacji, weźmie na siebie ciężar ich kształcenia.
Uczestnicy badania zgodzili się także z tym, że państwo powinno zapewnić pracę każdemu, kto chce pracować.
- Nieco większe zróżnicowanie jest w przypadku oczekiwań co do tego, na ile państwo powinno się angażować w redukcję nierówności społecznych - ocenia ekspert. - Dotyczy to także wysokości wynagrodzenia i ustalonej odgórnie granicy miesięcznego uposażenia pracownika.
W obliczu najnowszych danych o bezrobociu oraz sytuacji, która od dłuższego czasu utrzymuje się na rynku pracy, dla młodych ludzi stało się jasne, że zawodowy start jest dziś mocno utrudniony. - Bezrobocie wśród absolwentów znacznie przekracza poziom średniego bezrobocia nic więc dziwnego, że młodzi ludzie chcieliby, by ta sytuacja wreszcie się unormowała - wyjaśnia dr Piotr Broda-Wysocki z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. - Jeśli w danym środowisku panuje niezadowolenie, to reprezentanci tego środowiska przyjmują postawę roszczeniową, także wobec państwa. I nie jest to nic zaskakującego.
Inne zdanie na ten temat ma Piotr Szumlewicz, doradca OPZZ. - Bardzo nie lubię jak o Polakach mówi się, że są roszczeniowi - tłumaczy rozmówca Krzyśka Grzybowskiego. - Moim zdaniem powinniśmy mieć jeszcze większe oczekiwania wobec kraju, w którym przyszło nam żyć. W konstytucji mamy zapis, że państwo jest zobowiązane do prowadzenia polityki pełnego produktywnego zatrudnienia więc te nasze "roszczenia" są jak najbardziej zgodne z konstytucją. Nie zgadzam się również z tym, że państwo powinno wspierać kreatywnych i przedsiębiorczych. W demokratycznym ustroju wszyscy obywatele powinni żyć godnie. Bez względu na rodzaj wykonywanej pracy oraz stopień trudnej do zdefiniowania, na przykład w pielęgniarstwie, kreatywności.
(kul/asz)