Kiedy Selah Sue miała 18 lat, zaczęła studiować psychologię. - Gdy jednak podjęłam decyzję, że wybieram muzykę zamiast nauki, zrozumiałam, że muszę podejść do tego profesjonalnie – opowiadała wokalistka Justynie Dżbik podczas festiwalu Eurosonic Norderslaag w holenderskim Groningen, gdzie Selah Sue odbierała dwie nagrody: European Border Breakers Awards - EBBA oraz nagrodę publiczności.
- Bardziej uczysz się psychologii doświadczając różnych rzeczy, spotykając ludzi, jeżdżąc po świecie, to mi daje więcej psychologicznego podejścia do życia niż studia – wyjaśniła. Debiutowała mając lat 17, szybko stała się znana na całym świecie, choć zastrzega, że nie lubi słowa "sława". - Dzięki sławie mogę jeździć po świecie, robić muzykę, żyć z tego, wykonywać najlepszy zawód na świecie. Ale sama sława czy sukces nie wpływają na mnie w znaczący sposób! - podkreśla. W marcu wystąpi w Polsce, w której jest już rozpoznawana za sprawą pewnej …reklamy.
W audycji także Bartek Wasilewski, który opowiadał o tworzeniu muzyki do reklam i wybieraniu utworów, które mają za zadanie pomóc nam dobrze skojarzyć produkt, a czasem także go uwiarygodnić. Bywa jednak i tak, że nagle za sprawą reklamy hit nucą wszyscy na około i staje się ona promocją dla muzyków – tak było w przypadku Jose Gonzaleza. - Jose Gonzalez i "Heartbeats", sama reklama była bardzo atrakcyjna wizualnie, przeróbka elektronicznego kawałka w wersji akustycznej została uznana za lepszą niż oryginał i ten kawałek pozwolił Gonzalesowi się wybić - ocenia Mariusz Wiatrak z portalu kultura.gazeta.pl. Jeśli idzie o product placement pierwsza była …Janis Joplin, która w 1970 roku nagrała "Mercedenz Benz". - Utwór miał bardziej prześmiewczy charakter, co nie przeszkodziło specom od reklamy wykorzystać go po latach w różnych reklamach nie tylko tej marki – opowiada gość Czwórki.
Czy komponowanie muzyki pod reklamę daje duże pole do popisu artystycznego oraz o podstawowym rozróżnieniu na "tło muzyczne" i "piosenki pisane na zamówienie", posłuchaj więcej w audycji "Pod lupą" – 26 stycznia 2012.
(ed)
