Nostalgia w repetycji, czyli dlaczego lubimy piosenki, które dobrze znamy

Artyści jednego przeboju nie są wymysłem naszych czasów. W latach 80. były Sabrina, Samantha Fox, ewentualnie Sandra i Modern Talking. Dziś idole powracają. Nie z nową płyta, tylko ze starymi przebojami.

Kiedy artysta powinien zejść ze sceny niepokonany? Niektórzy muzycy wydają się nie mieć o tym zielonego pojęcia. Bo sława i popularność są jak narkotyk. A granica między "byciem na topie" a "odcinaniem kuponów od sławy" jest bardzo cienka.
 - Co może robić facet, który 20 parę lat temu był gwiazdą w całej Europie i nic innego nie potrafi robić, tylko być na scenie? Nie pozostaje mu nic innego jak tylko odcinać kupony od tego, co już było - tak dziennikarz muzyczny Maciej Tomaszewski postrzega obecność w show-biznesie Thomasa Andersa, połowę duetu Modern Talking, który utrzymane w tanecznej stylistyce przeboje grupy śpiewa teraz solo, w jazzowych interpretacjach.
Koncerty niemieckiego artysty znów przyciągają tłumy i są kolejnym przykładem na słuszność naszej ludowej mądrości, która, jak widać ma też wymiar globalny, że ludzie najbardziej lubią piosenki, które już znają.
  - Stanowczo domagam się, żeby oddzielić osoby, które eksplorują repertuar nieistniejących już grup i tylko na nim bazują, od artystów, którzy nagrywają nowe piosenki, koncertują i cieszą się względnym uznaniem krytyków i fanów - postuluje publicysta i filozof Tomasz Stawiszyński . I dodaje:  - Nie mylmy Thomasa Andresa z Red Hot Chili Peppers, albo Rogera Watersa z Depeche Mode. I nie potępiajmy osób, które pójdą na Australian Pink Floyd Show, bo często robią to w imię nostalgii za przeszłością, z tęsknoty za pierwszą miłością, albo za powrotem do dzieciństwa.

Posłuchaj całej dyskusji z audycji "4 do 4" oraz materiałów Karoliny Mózgowiec o znanych melodiach i artystach jednego przeboju.

kul