Sztuka świadomego milczenia

Mim na scenie, kino nieme, takie też komiksy. Występy mimów pełne precyzyjnego języka ciała i coraz więcej literatury, w której zamiast liter mamy znaczki i rysunki. Zapraszamy w niezwykłą podróż do świata ciszy.

O kulturze, w której przyszło nam żyć mówi się "obrazkowa". I rzeczywiście, patrząc na dokonania artystów, nie sposób nie zauważyć, że obraz wypiera słowo. Ale nie we wszystkich przypadkach wpływa to na jakość proponowanego nam dzieła.
 - Bardzo często w przypadku, kiedy nie jesteśmy w stanie wyrazić coś słowami, z pomocą przychodzą nam gesty - tłumaczy mim i choreograf, Bartłomiej Ostapczuk: - Dlatego według mnie sztuka pantomimy to jedna z wyższych form artystycznego wyrazu, bo pewne emocje i stany ducha przekazuje dosadniej niż za pomocą słów.  
Obok pantomimy renesans przeżywa niemy komiks, który kiedyś był bardzo popularna formą, z czasem jednak coraz mniej eksploatowaną. Teraz gatunek powraca do łask odbiorców i pokazuje jak głęboki może mieć przekaz bez użycia słów. Podobnie wygląda to w kinie. Oczywiście nie ma mowy, by nieme obrazy wyparły filmy z dźwiękiem, ale nieoczekiwany sukces francuskiego "Artysty" pokazał, że tkwi w nas tęsknota za tym, co działo się w początkach kinematografii.
 - Michel Hazanavicius pokazał, że w XXI wieku można zrobić półtoragodzinny film bez słów i nie zanudzić widza - mówi krytyk filmowy i scenarzysta komiksowy, Bartosz Sztybor. - Ale nie sądzę, żeby ta tendencja zdominowała sztukę filmową. Choćby dlatego, że tacy twórcy, jak Woody Allen czy Quentin Tarantino pokazali, że dialog może być niewiarygodnie silnym środkiem wyrazu.
Jakie są szanse na to, by sztuka z wpisaną funkcją "mute" zaistniała w artystycznym pejzażu XXI wieku oraz w czym tkwi siła niemego komiksu - to tylko część zagadnień poruszonych w dyskusji. Nagranie z audycji "Na cztery ręce". znajdziesz w pliku dźwiękowym dołączonym do artykułu.
kul