Zimą nie za wysoko
Choć urokliwe, jednak po górach chodzić zimą wcale nie jest łatwo, a to ze względu na panujące warunki i zagrożenie lawinowe. Maja Sindalska przyznaje, że dłuższy czas nie była na szlaku. - Unikamy chodzenia w takich warunkach z klientami. Czekamy, aż będzie trochę bezpieczniej - mówi. - Ten czas, który jest trudny na wycieczkowanie, poświęcamy na naukę. Mamy dużo szkoleń zimowych w dolinach. Z poważniejszymi wycieczkami w wyższe partie Tatr czekamy na marzec. Wtedy dzień jest dłuższy i jest bezpieczniej. Teraz można powiedzieć, że zimujemy w dolinach.
Górska wyprawa - jak się przygotować?
Jednak gdy pogoda i warunki są sprzyjające, można ruszyć w dolne partie i podziwiać widoki. Jak najlepiej się przygotować do takiej wyprawy? - Jeżeli idziemy w niższe rejony Tatr - w dolinki czy w prostsze góry typu Gęsia Szyja - wystarczą nam raczki, które są bardziej elastyczne, pasują na wszystkie buty i są też tańsze od raków - opowiada przewodniczka. - Jednak pamiętajmy, że one służą do wędrowania w terenie bezpiecznym, o niedużym nastromieniu. Jeśli jednak decydujemy się ruszyć w nieco wyższe partie, zakładamy raki, które nas hamują i sprawiają, że się nie ślizgamy.
Dodatkowo, jak radzi rozmówczyni Oliwii Krettek, w bardziej stromy teren należy zabrać czekan. Co jednak istotne, trzeba wiedzieć, jak go używać. Dlatego warto przećwiczyć sobie wędrowanie z czekanem, zmianę ręki, a co najważniejsze, hamowanie czekanem. - Idąc w Tatry, również zabieramy lawinowe ABC, czyli sondę, łopatę, detektor. Wtedy możemy pomóc osobom zasypanym przez lawinę - tłumaczy Maja Sindalska. - Każdy turysta, idąc w góry, powinien je mieć i wiedzieć jak ich używać. To jest podstawa.
Źr. Youtube/Akademia Górska TOPR - Odcinek 5 - Zimowa, Piesza Turystyka Wysokogórska
W swoim podróżniczym ekwipunku należy też mieć termos, gogle, czapkę, dwie pary rękawic, latarkę, coś do przekąszenia, batony energetyczne i można bezpiecznie wędrować. Należy pamiętać, że w górach mogą nas spotkać różne przygody, choćby spotkania z dzikimi zwierzętami. Wtedy bezwzględnie należy zachować dystans i ich nie drażnić.
A może rzucić to wszystko i zostać przewodnikiem...
Miłość do gór można połączyć z pasją, a z tej zrobić pomysł na życie. Jeśli ktoś chciałby zostać przewodnikiem, to przed nim długa droga. Maja, zanim na to się zdecydowała, skończyła AGH, pracowała wiele lat za biurkiem, jednak zamieniła pracę w korporacji na góry. - Żeby zostać przewodnikiem, trzeba mieć doświadczenie w chodzenia po górach, kondycję i odbyć kurs przewodnicki, który trwa dwa lata. Zajęcia odbywają się co tydzień, wchodzą w to wycieczki krajoznawcze, wycieczki w góry i wykłady - wylicza Maja. - Także wiedzy jest dużo. Po dwóch latach przystępuje się do egzaminów zamykających szkolenie, a potem można startować do egzaminów państwowych. Trwają one trzy dni i nie są proste. Droga jest długa, ale dla osoby, która kocha góry, kurs będzie przyjemnym doświadczeniem.
Zobacz także:
Jak mówi przewodniczka, swoją pracę najbardziej lubi za spotkania z ludźmi, krajobrazy i wędrówki. - Lubię też przekazywać wiedzę, przebywać cały czas na świeżym powietrzu, pracować z dziećmi - wymienia jednym tchem. - Lubię to, że codziennie dzieje się coś nowego. Ta praca jest bardzo zmienna i tak naprawdę te góry nigdy mi się nie nudzą, bo zawsze jest coś innego. Inne towarzystwo, zawsze jest inna pogoda, widok, inaczej się układają chmury. Naprawdę tych rzeczy, które kocham w tej pracy, jest tak wiele, że ciężko mi je wszystkie wymienić.
09:54 _PR4_przewodnik_AAC 2022_02_01-16-15-08.mp3 Maja Sindalska, przewodniczka tatrzańska, opowiada, jak się przygotować do zimowych wypraw w góry (Czat Czwórki/Czwórka)
***
Tytuł audycji: Czat Czwórki
Prowadzi: Piotr Firan
Materiał przygotowała: Oliwia Krettek
Data emisji: 01.02.2022
Godzina emisji: 16.15
aw
