To nie pizza, to pinsa - jak przyrządzić ją w domu?

Pinsa, a właściwie pinsa romana, to rzymska kuzynka pizzy. Pinsa romana nie jest okrągła, ale owalna. Czym jeszcze różni się od włoskiego klasyka?

Nazwa tego dania pochodzi z łaciny: "pinsere" oznacza "rozciągać, rozciąganie"

Foto: Shutterstock/Ratov Maxim

- 200 lat temu pojawiła się pierwsza pizza, w latach 50. pojawiła się Neapolitana, a potem przychodzi czas, kiedy wszyscy mówią o lekkim jedzeniu i pojawia się pinsa - mówi Jurek Sobieniak, szef kuchni. - Jest to mieszanka tego, co już było.

Pinsę romanę możemy porównać do znanego podpłomyka. To rzymskie danie robi się z mieszanki mąki z pszenicy, soi i ryżu, z użyciem zakwasu oraz żywych drożdży piekarniczych. - Te składniki, a także trochę inny sposób produkcji ciasta niż przy tradycyjnej pizzy, sprawiają, że pinsa jest łatwostrawna i mniej kaloryczna - tłumaczy gość Czwórki. - Dzięki specjalnej obróbce ciasta, pinsa jest też przechrupiąca.

Nazwa tego dania pochodzi z łaciny: "pinsere" oznacza "rozciągać, rozciąganie".  Początkowo pinsa była używana jako chleb, dodatek do sosów i dań głównych.

Głównymi cechami pinsy, dzięki którym rozpoznamy ją bez problemów, są: owalny kształt, kruchość, lekkostrawność, oryginalna mieszanka mąk, zapach. 

 

Składniki:

500 g mąki wysokoproteinowej

90 g mąki ryżowej

60 g mąki sojowej

7 g drożdży

500 ml zimnej wody

sól

Przygotowanie

- Mąki mieszamy, dodajemy drożdże, dodajemy 3/4 lodowatej wody i wyrabiamy. Odstawiamy w temperaturze pokojowej na 11 godzin. Po tym czasie dodajemy resztę wody i dosypujemy 10 procent objętości wsypanej już mąki. Wyrabiamy ponownie ciasto - mówi gość audycji. - Następnie przykrywamy i wkładamy do lodówki.

Wyciągamy po 1 godzinie i składamy dwukrotnie na pół, tym samym rozciągamy, wtłaczając powietrze do ciasta. Znowu wkładamy do lodówki. - Czynność powtarzamy trzykrotnie. Czyli potrzebujemy razem na to trzech godzin, ale dzięki temu mąka jest przefermentowana. Mówimy o tzw. dojrzewaniu ciasta - tłumaczy szef kuchni. - Dzięki temu pinsa jest dużo lżejsza niż tradycyjna pizza. Jest też bardzo chrupka.

Gdy ciasto jest gotowe, ciasto wyciągamy z lodówki i trzymamy w temperaturze pokojowej. Dzielimy na porcje, na mące rozprowadzamy ciasto na płaski placek i układamy na blasze. Wkładamy do piekarnika rozgrzanego do temperatury 240 stopni.

- Proponuję pinsę podawać w najprostszej wersji czyli dodać trochę rozmarynu, polać oliwą i posolić. Cieszmy się smakiem samego ciasta, bo jest rewelacyjne - radzi gość Czwórki. - Pinsa lubi dodatki, gdy jest już wypieczona. Oliwę możemy wymieszać ze świeżym czosnkiem, dorzucić dobrą mozzarellę, dodajemy dobrą szynkę, najlepiej crudo. Więcej nic nie potrzeba.

W wersji dla wegetarian można dorzucić np. pieczone marchewki, do tego dojrzewający ser. - Pinsa została wymyślona po to, żeby celebrować prostotę i proste smaki - dodaje Jurek Sobieniak.

Posłuchaj

19:27 Czwórka/Nie na żarty - pinsa 11.12.2022.mp3 Pinsa - skąd się wzięła i jak ją przygotować? (Nie na żarty/Czwórka)

 

Posłuchaj: 

• "Sekrety włoskiej kuchni". Dlaczego Włosi lubią rozmawiać o jedzeniu?
• Sos "Alfredo". Ma dwa składniki i podbija serca smakoszy

 

***

Tytuł audycji: Nie na-żarty

Prowadzi: Mateusz Kulik

Gość: Jurek Sobieniak (szef kuchni)

Data emisji: 11.12.2022 

Godzina emisji: 17.15

aw/pj