W Gnieźnie szansę na koronę ma każdy, nie tylko królowie na portretach! Tym właśnie symbolem odznaczani są zwycięzcy Ogólnopolskiego Biegu Lechitów, który jest najstarszym półmaratonem w Polsce.
Cenne nakrycie głowy, a właściwie serca, nosi także logo akcji promocyjnej "Gniezno. Lubię to miasto". - Rozwijamy się bardzo dynamicznie, realizujemy wiele projektów, które pozwalają rozwijać i upiększać miasto. Turystów przyjeżdża coraz więcej - mówił z radością prezydent miasta Jacek Kowalski.
Znajdą tu coś dla siebie miłośnicy aktywnego spędzania czasu, ale i historii. Początki miasta opisuje już legenda o Lechu, Czechu i Rusie.
Dawno temu, gdy trzej bracia podróżowali przez puszcze w poszukiwaniu ziemi, na której mogliby się osiedlić, oczom ich ukazał się uroczy krajobraz: rozległa dolina okolona pagórkami i oblana wieńcem niewielkich jezior. Na najwyższym wzgórzu, na starym samotnym dębie orzeł miał swoje gniazdo. Urzeczony tym widokiem Lech rzekł: "Tego orła białego przyjmuję za godło ludu swego, a wokół dębu zbuduję gród swój i od orlego gniazda Gniezdnem go nazwę". I Lech osiadł wraz ze swym ludem, zaś Czech podążył na południe, a Rus na wschód... Wkrótce potem Lech wybudował tu swój gród i stał się założycielem dynastii piastowskiej, z której wywodziło się z niej sześciu królów Polski
Pierwsza Stolica Polski
Jednym z największych bogactw naszego kraju jest z pewnością jego wielowiekowa historia i kultura. Aby jak najobficiej zaczerpnąć z tych wspaniałych darów przeszłości, najlepiej udać się do miejsc, w których bezpośrednio zetknąć się można z dziedzictwem naszych pradziadów. Doskonałą do tego okazją jest wizyta w Gnieźnie – mieście, w którym tradycja tysiącleci przeplata się z teraźniejszością. To właśnie stąd wywodzi się idea polskiej państwowości. Według zapisów średniowiecznych, już w X wieku Gniezno było najistotniejszym ośrodkiem władzy związanym z rodem Piastów. To także miejsce koronacji pięciu królów Polski: Bolesława Chrobrego, Mieszka II, Bolesława Śmiałego, Przemysława II i Wacława II. Nie samą przeszłością żyje jednak Gniezno. Jest to miasto otwarte także na dzień jutrzejszy. Można się o tym przekonać chociażby odwiedzając działające tu uczelnie czy biorąc udział w organizowanych cyklicznie różnorakich festiwalach i imprezach dostarczających turystom niezapomnianych wrażeń.
Matka polskich katedr
Nieodzownym punktem na trasie Twojej wyprawy po Gnieźnie, musi być Katedra Gnieźnieńska - miejsce koronacji pierwszych pięciu królów Polski majestatycznie wznoszące się na Wzgórzu Lecha. Obecna, gotycka, trójnawowa budowla otoczona wieńcem kaplic pochodzi z XIV i XV wieku i jest trzecim w kolejności kościołem wzniesionym w tym miejscu. Ozdobą budowli są dwie potężne wieże nakryte barokowymi hełmami. Przy południowej znajduje się dawniejsze główne wejście, w którym eksponowane są sławne Drzwi Gnieźnieńskie. Niemal od tysiąca lat z katedrą związany jest kult św. Wojciecha. Do jego grobu pielgrzymowali: Otton III, Bolesław Chrobry, Władysław Jagiełło, Jan Olbracht i Zygmunt III Waza. We wnętrzu katedry wzrok przyciąga srebrna trumna z relikwiami św. Wojciecha. W podziemiach zobaczyć można fragmenty murów bazyliki Mieszka I. Ozdobą katedry są sławne Drzwi Gnieźnieńskie, jeden z ważniejszych zabytków plastyki romańskiej w Europie, ilustrujące żywot św. Wojciecha. Wykonane są one z brązu, a pochodzą z II połowy XII wieku. W 18 kwaterach Drzwi ukazane są na nich niezwykłe, płaskorzeźbione sceny z życia i męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Otoczone są one bordiurami przedstawiającymi roślinność z wplecionymi w nią różnymi motywami. Zostały tam umieszczone postacie ludzkie, gady, twory fantastyczne, ptaki i inne zwierzęta. Warto wspomnieć, że na używanym dziś banknocie dwudziestozłotowym widnieje fragment tego ornamentu.
Tętniące serce miasto
Przechadzając się gnieźnieńskim rynkiem czy deptakiem warto pamiętać, że w miejscu dzisiejszej starówki pierwotnie istniała wspaniała osada targowa. Po otrzymaniu przez Gniezno praw miejskich około 1235 roku miejsce to stało się centrum miasta lokacyjnego. Sam Rynek w średniowieczu otoczony był murami. Ich pozostałości można oglądać przy ul. Farnej. Obecny charakter centrum miasta zapoczątkowali pruscy zaborcy w 1819 roku, kiedy to miasto odbudowywano po wielkim pożarze. Wokół Rynku ocalały wtedy tylko dwa budynki, które zostały od podstaw odrestaurowane w 1980 roku. Zabudowę Rynku cechuje duże zróżnicowanie architektoniczne. W obrębie starówki znajdują się także dwa kościoły: św. Trójcy oraz oo. Franciszkanów. Miasto Świętego Wojciecha kryje w sobie wiele tajemnic. Aby je odkryć, koniecznie należy je odwiedzić.