Leopold Skulski przyszedł na świat w Zamościu, w rodzinie urzędnika magistratu. Jako uczeń V klasy porzucił szkołę i zaczął terminować w jednej z okolicznych aptek. W wieku 22 lat wyjechał do Warszawy, by rozpocząć tam kursy farmaceutyczne. Po trzech latach przeniósł się na studia chemiczne na Politechnice w Karlsruhe, gdzie zaangażował się w działalność polskiej młodzieży akademickiej.
W 1906 roku Leopold Skulski z dyplomem inżyniera chemii powrócił na ziemie polskie i osiadł w Łodzi. Tam znalazł zatrudnienie jako chemik w jednej z fabryk. Wkrótce, dzięki posagowi żony Amelii z domu Włodawskiej, założył własne laboratorium chemiczno-farmaceutyczne.
Społecznik, polityk
Równocześnie zaczął angażować się w działalność społeczno-patriotyczną. Od 1907 roku był działaczem Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Po wybuchu I wojny światowej Skulski zajął się polityką. Był współtwórcą Zjednoczenia Narodowego, ugrupowania o endeckim charakterze, które szybko stało się najważniejszą siłą polityczną w Łodzi. Po rozpisaniu wyborów przez niemieckie władze okupacyjne Skulski został najpierw II burmistrzem, a następnie – w 1917 roku – I burmistrzem miasta. Jednocześnie współdziałał z Polską Organizacją Wojskową.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zdobył mandat do Sejmu Ustawodawczego z ramienia Zjednoczenia Narodowego, które razem ze Stronnictwem Demokratyczno-Narodowym utworzyło klub parlamentarny Związek Sejmowy Ludowo-Narodowy. Wkrótce Skulski dokonał politycznego zwrotu.
Premier malowany
- W 1919 roku Skulski doprowadził do secesji z endecji grupy siedemdziesięciu posłów – wyjaśniał prof. Rafał Habielski w audycji Agnieszki Steckiej z cyklu "Widnokrąg".
19:07 leopold skulski.mp3 Audycja Agnieszki Steckiej poświęcona Leopoldowi Skulskiemu. (PR, 14.05.1996)
Tak powstało Narodowe Zjednoczenie Ludowe, umiarkowana, konserwatywna partia centroprawicowa. W jej skład wszedł m.in. Władysław Grabski. Po ustąpieniu Ignacego Paderewskiego z funkcji premiera, 11 grudnia 1919 roku Skulski przyjął misję tworzenia nowego rządu w oparciu o członków swojego klubu, Polskiego Stronnictwa Ludowego i osób bezpartyjnych.
- Piłsudski chciał, żeby szefem rządu był polityk z opcji centroprawicowej. Skulski nadawał się na kogoś, kto pośredniczył między Naczelnikiem Państwa a prawicą sejmową. W tej sytuacji politycznej rola premiera i jego rządu nie była znacząca – oceniał prof. Rafał Habielski. – Niewątpliwie czynnikiem odgrywającym istotną rolę kreatywną, jeśli chodzi o politykę wewnętrzną i zagraniczną, był Józef Piłsudski.
Kliknij w obrazek i poznaj historię wojny polsko-bolszewickiej:
Polityczny rozpad
Skulski wszedł w skład Rady Obrony Państwa i objął tekę ministra spraw wewnętrznych w rządzie Wincentego Witosa. Jednak jego zaplecze parlamentarne, Narodowe Zjednoczenie Ludowe, zaczęło kruszeć i się rozpadać. Skulski pojął, że jego polityczna kariera się kończy i zajął się biznesem.
W 1923 roku współtworzył Polskie Radio. Był jego prezesem aż do 1936 roku.
Tajemniczy koniec
Po agresji Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku Skulski ewakuował się z Warszawy. Przedostał się do Pińska, który wkrótce został zajęty przez Sowietów. Były premier stał się obiektem zainteresowania NKWD.
Jego losy po aresztowaniu przez okupantów do dzisiaj nie są znane. Prawdopodobnie zginął w sowieckim więzieniu lub został rozstrzelany.
bm