Mury odkryte przez arabskich i francuskich naukowców otaczały istniejąca do dziś oazę Chajbar. Zespół oszacował pierwotne wymiary fortyfikacji na 14,5 km długości, od 1,70 do 2,40 m grubości i około 5 m wysokości. Do dziś zachowało się pozostałości obejmujące ok. 40 proc. tych zabudowań. Jest to druga co do wielkości - po fortyfikacjach oazy Tajma - budowla tego typu w Arabii Saudyjskiej.
Datę budowy fortyfikacji szacuje się na lata 2250-1950 p.n.e.. Naukowcy oszacowali ten zakres na podstawie datowania radiowęglowego próbek pobranych podczas wykopalisk. W epoce brązu umocnienia chroniły rozległy obszar o powierzchni 1100 hektarów o stosunkowo luźnej i niskiej zabudowie. Osiedle, które tam istniało można nazwać ufortyfikowaną wielką wsią.
Oaza Chajbar znajduje się 150 km na północ od Medyny i w VII w.n.e. było scenerią bitwy między zwolennikami Mahometa i mieszkającymi tutaj Żydami.
EurekAlert!/Journal of Archaeological Science: Reports/bm