Logo Polskiego Radia
POSŁUCHAJ
Dwójka
Maria Kąkol 23.03.2013

Tchnąca surowym smutkiem katedra św. Wawrzyńca

Tereny, na których ją wzniesiono, należały do rzymskiej matrony imieniem Cyriaka; grzebała ona zmarłych męczenników – w tym także św. Wawrzyńca – w katakumbach... Stojącą na podziemnym cmentarzu świątynię o posępnym wystroju rzadko odwiedzają turyści.
Katedra św. Wawrzyńca za Murami - fasadaKatedra św. Wawrzyńca za Murami - fasadaUser:Panairjdde/Wikimedia Commons

Il Cattedrale di San Lorenzo fuori le Mura, czyli Katedra św. Wawrzyńca za Murami znajduje się przy ulicy via Tiburtina w Rzymie.

Budowla ta jest jednym z najstarszych kościołów rzymskich. Swój początek wzięła od wzniesionej na początku IV wieku bazyliki konstantyńskiej, powstałej z inicjatywy cesarza Konstantyna Wielkiego – pierwszego w Rzymie władcy, który przeszedł na chrześcijaństwo. Bazylika konstantyńska przetrwała do wieku IX. Pod koniec VI wieku papież Pelagiusz II wzniósł nową świątynię – tuż nad grobem św. Wawrzyńca.

Św. Wawrzyniec najprawdopodobniej pochodził z Hiszpanii. W Rzymie sprawował funkcję diakona w czasach, w których panował cesarz Walerian. Ten, zaciekle zwalczający religię chrześcijańską, władca, w roku 258 wydał edykt, skazujący na śmierć każdego, kto nie czcił bóstw rzymskich. 6 sierpnia tegoż roku ścięto wówczas papieża Sykstusa II wraz z czterema diakonami, a w cztery dni później zginął śmiercią męczennika diakon Wawrzyniec – spalony na ruszcie. Kratę rusztu uznano za atrybut świętego.

W audycji z cyklu "W stronę sztuki" dzieje Bazyliki św. Wawrzyńca za Murami przypomniała dr Bożena Fabiani.

24 marca (niedziela)