Dwójka
migrator migrator
14.04.2008
Rok Herberta: Miasta poety – Toruń
Najpierw był Lwów – miejsce urodzenia poety i miasto ukochane, niezapomniane. Powojenne losy rzuciły Zbigniewa Herberta do Krakowa gdzie w r. 1947 ukończył Akademię Handlową. Po zrobieniu dyplomu wywędrował do rodziców, którzy osiedlili się w Sopocie. Ale Akademia Handlowa to było za mało dla człowieka żądnego wiedzy z różnych dziedzin. Nadarzała się okazja wstąpienia na organizowany w Toruniu Uniwersytet.
14 kwietnia 2008, godz. 22:15
Uczelnia przyciągała nie tylko studentów, ale i wybitnych profesorów. Z Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, a także Jana Kazimierza we Lwowie. Dzięki nim Uniwersytet zyskał rangę szkoły humanistycznej z prawdziwego zdarzenia. Dla Herberta następnym etapem studiów miało być prawo – takiego wykształcenia pragnął dla syna – ojciec. I choć w końcu zdobył dyplom prawnika, prawo nudziło przyszłego poetę śmiertelnie. Nęciła go natomiast filozofia. Tak trafił na seminarium profesora Henryka Elzenberga. Jemu też zawdzięczał Herbert narodziny filozoficznej pasji, a może nawet ukształtowanie przyszłych poglądów. Relacja mistrz – uczeń, wkrótce przerodziła się w przyjaźń, która zaowocowała ożywioną korespondencją przypadającą na lata 1951 – 1966. Dzięki niej poznajemy nie tylko myśli dwu wybitnych osobowości, lecz również po części stosunki panujące w intelektualnym środowisku toruńskim, dramaty jakie przyniosły czasy stalinowskie, a przede wszystkim relację osobistą dwu niezwykłych ludzi – filozofa i poety. O tamtych latach mówią Maria Kalota Szymańska – poetka i koleżanka Herberta z seminarium Elzenberga, Jerzy Lesław Ordan – pisarz i Jadwiga Oleradzka – dyr. Teatru im Wilama Horzycy w Toruniu, oraz – Witold Orcholski – filozof i dr Radosław Sioma, badacz poezji i życia Zbigniewa Herberta. Reportaż Bożeny Markowskiej zatytułowany „Rok Zbigniewa Herberta. Miasta poety – Toruń”.
Zapraszamy!