79 lat temu rozkaz do szturmu wydał żołnierzom II Korpusu Polskiego ich dowódca generał Władysław Anders. Przed Polakami alianci przeprowadzili trzy szturmy na niemieckie umocnienia w rejonie klasztoru na Monte Cassino, wszystkie zakończyły się klęską. Była to pierwsza bitwa Polaków, którzy wraz z II Korpusem Polskim ewakuowali się z ZSRR i przebyli szlak przez Bliski Wschód i Afrykę do Włoch, gdzie czekał ich chrzest bojowy.
Walki o wzgórze Monte Cassino są określane jako jedno z największych i najbardziej krwawych starć na froncie południowym w trakcie drugiej wojny światowej.
Szef Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk zaznaczył, że polscy żołnierze zwyciężyli tam, gdzie jedna za drugą kapitulowały sojusznicze armie, które nie były w stanie złamać niemieckiej obrony. Udało się to dopiero żołnierzom tułaczom. - Żołnierze II Korpusu Polskiego pokazali, że dla nas Polaków nie ma rzeczy niemożliwych. Zdobycie Monte Cassino to było po raz kolejny w historii zdobycie szczytu sprawy, która była nie do przełamania dla innych - powiedział Jan Józef Kasprzyk.
W trakcie trwającej tydzień bitwy życie straciło ponad 900 polskich żołnierzy, prawie trzy tysiące zostały ranne, a 345 uznano za zaginionych. 18 maja 1944 roku nad zrujnowanym klasztorem żołnierze z 12. Pułku Ułanów Podolskich zawiesili biało-czerwoną flagę. Zdobycie klasztoru i wzgórz dookoła niego otworzyło Aliantom drogę na Rzym.
IAR/dad