Choć jej artystyczny rodowód sięga opery, to jednak rewia, kabaret, musical, piosenka, radio i przede wszystkim film stały się jej pasją i sensem życia. Tola Mankiewiczówna "rozkręcała" polski show-biznes. Wchodziła do tego świata świetnie przygotowana, znakomicie wykształcona. Nie czekała na swojego odkrywcę. W tym nowym, rodzącym się szaleństwie, zwanym kulturą masową, była artystką w pełni ukształtowaną, świadomą swojej pozycji i roli, jaką miała odegrać. W okresie międzywojennym tak naprawdę odnajdujemy wszystko to, czym żyje dzisiejszy świat rozrywki. I może właśnie tym trzeba tłumaczyć jej nieobecność - na miarę talentu i dorobku - na powojennej polskiej scenie i w filmie.
Dla polskich filmów muzycznych okres międzywojnia był znakomity. Ryszard Wolański opisywał już ten czas w książce o Henryku Warsie z pozycji kompozytora, czy Eugeniusza Bodo z pozycji aktora i gwiazdora. - Teraz okres ten będzie widziany oczami aktorki, ale też piosenkarki operowej i operetkowej, o czym wielu nie pamięta - mówił zapowiadając w Jedynce książkę o Mankiewiczównie.
Dziennikarz muzyczny opisał zarówno największe sukcesy, jak i powojenne losy Toli Mankiewiczówny.
W pełni wolnej Polski nie doczekała. Ludowa ojczyzna nie umiała, może nie chciała, a może po prostu nie była przygotowana do tego, aby dla gwiazdy tego formatu stworzyć odpowiednią oprawę i repertuar godne jej statusu i talentu.
Ryszard Wolański - dziennikarz muzyczny, absolwent warszawskiej PWSM, przez wiele lat związany z polskim radiem i telewizją. Autor licznych reportaży i relacji z najważniejszych imprez i festiwali muzycznych. Pomysłodawca i autor edycji radiowej, cyklu telewizyjnego, pierwszego w kraju wydawnictwa multimedialnego oraz książki pod wspólnym tytułem Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej. Autor książek o tematyce muzycznej, stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, STOART-u i ZAiKS-u, laureat licznych nagród za całokształt działań na rzecz popularyzacji polskiej muzyki rozrywkowej i jazzowej, m.in. nagrody TVP, ZAiKS-u, Gloria Artis oraz Klio 2010 za Już nie zapomnisz mnie. Opowieść o Henryku Warsie oraz nagrody TVP, Polskiego Radia i Instytutu Pamięci Narodowej w postaci tytułu historycznej książki roku 2012 dla opublikowanej przez REBIS biografii Eugeniusz Bodo "Już taki jestem zimny drań".
