Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ustanowiła piątek 24 października Dniem Walki z Otyłością. W krajach uprzemysłowionych otyłość jest jednym z największych zagrożeń dla zdrowia i życia.
Otyłość to patologiczne nagromadzenie tkanki tłuszczowej. Nadmiar tłuszczu znacznie przekracza wtedy fizjologiczne potrzeby i możliwości adaptacyjne organizmu. Granica otyłości jest różna dla kobiet i mężczyzn - stwierdza się ją gdy tkanka tłuszczowa stanowi więcej niż 20% całkowitej masy ciała u mężczyzn, a 25% u kobiet.
Najczęstszą przyczyną powstawania otyłości jest przekarmianie. Zapotrzebowanie organizmu na energię jest mniejsze niż wartość energetyczna dostarczanego pożywienia. Do innych przyczyn należą czynniki środowiskowe – mała aktywność fizyczna, złe odżywianie. Do nadmiernego gromadzenia się tkanki tłuszczowej dochodzi też w wyniku genetycznie uwarunkowanych zespołów chorobowych – są to czynniki genetyczne. Ostatnią z istotnych przyczyn są czynniki farmakologiczne – do zwiększenia masy ciała może prowadzić przyjmowanie niektórych leków.
- W Polsce w badaniach WOBASZ (Wieloośrodkowe Ogólnopolskie Badania Stanu Zdrowia Ludności) zrealizowanych w latach 2003-2005 zaobserwowano nadwagę u 40 procent mężczyzn i 28 procent kobiet. Otyłość występowała u ponad 20 procent zarówno mężczyzn jak i kobiet - mówi prezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością, prof. Barbara Zahorska-Markiewicz. Częstość występowania otyłości w Europie wynosi od 15-20 procent, a nadwagi i otyłości łącznie od 50-65 procent.
Otyłość zwiększa zagrożenie wieloma towarzyszącymi chorobami, w tym cukrzycą, chorobami układu krążenia oraz układu kostno-szkieletowego. Co więcej, zagraża nie tylko zdrowiu, ale i gospodarce całego Regionu Europejskiego.
Dla podkreślenia wagi problemu WHO ustanowiła 24 października dniem walki z otyłością. Zdrowe odżywianie i regularna aktywność fizyczna stanowią podstawowe warunki dla osiągnięcia sukcesu. Podczas 15-minutowego marszu zużyjemy 60 kcal, a zjadając pół kromki chleba mniej dziennie odzyskamy 40 kcal. To wystarczy by w skali roku stracić 36000 kcal co równa się 5 kg.
Zmniejszenie otyłości daje pacjentom nie tylko korzyści zdrowotne, ale również ekonomiczne całemu społeczeństwu. Rośnie efektywność pracy, zmniejszają się koszty leczenia i absencja chorobowa. Jak wykazano w Niemczech, badana grupa 9 tysięcy pacjentów zmniejszyła po odchudzaniu zużycie leków na nadciśnienie i cukrzycę o 20 procent.
Kuracja odchudzająca jest procesem długim, który wymaga wytrwałości, silnej woli i motywacji. Dla najskuteczniejszego i bezpiecznego odchudzania warto skorzystać z pomocy zespołu specjalistów: lekarza, diabetyka, rehabilitanta, a często również psychoterapeuty.
Wszyscy, którzy szukają kontaktu ze specjalistami, mogą skorzystać z serwisu edukacyjnego www.odchudzanie.org.pl. Portal ten działa pod patronatem Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością.
Paweł Zych
