Najbardziej odległym zakątkiem świata jest Rapa Nui, zwana w Europie Wyspą Wielkanocną. Okryta 1722 roku przez holenderskiego żeglarza Jakuba van Roggeveena kryje w sobie sekrety dotyczące moami, kamiennych posągów.
Jedną z zagadek dla niektórych zapewne będzie samo położenie wyspy. Wiele osób słyszało o Wyspie Wielkanocnej, jednak z dokładnym wskazaniem jej na mapie jest problem. Rapa Nui leży w centralnej części Oceanu Spokojnego. Jest najdalej wysuniętą częścią Polinezji i Oceanii. Do najbliższej wyspy Pitcairn ma 2075 kilometrów, do Tahiti - 4000 kilometrów, zaś od wybrzeży Ameryki Południowej dzieli ją odległość 3600 kilometrów.
Obecnie na wyspie mieszka ponad 3 tysiące mieszkańców. Zamieszkują oni Hanga Roa, niewielką a zarazem jedyną miejscowość na wyspie. Według badań norweskiego podróżnika, Thora Heyerdahla, przeprowadzonych w 1955 roku wynika, że pierwsi osadnicy przybyli tam z Ameryki Południowej, a kolejna fala - z Polinezji. Za datę ich przybycia uważa się okres pomiędzy V a VIII wiekiem po Chrystusie. Heyerdahl nie udowodnił jednak ostatecznie tej tezy.
Jednak najważniejszą tajemnicą Wyspy Wielkanocnej są moai, kamienne posągi. Figury wyciosane z pojedynczych bloków kamienia powstały w kraterze wygasłego wulkanu, dzisiaj kamieniołomie Rano Raraku, udostępnionym dla turystów. Nie wiadomo, jak wyglądał ich transport z kamieniołomu na brzeg wyspy, gdzie stoją. Moai ustawione są twarzą w głąb wyspy wzdłuż brzegu Oceanu, a ich liczba przekracza 900. Rzeźby przedstawiają głowę z włosami spiętymi w kok, które przez turystów błędnie określane są pukao, kapeluszem. Niektóre z Moa przekraczają wysokość 6 metrów i wagę 20 ton. Największy z nich, o tajemniczej nazwie Paro, waży 45 ton i mierzy 20 metrów! Spośród innych posągów na świecie nie tylko wyróżniają się wielkością czy wysokością, ale też długimi, spłaszczonymi nosami i wielkimi uszami.
Naukowcy od lat próbują dociec, kto i kiedy wyrzeźbił moai. Jak zwykle, teorii jest wiele. Niektórzy twierdzą, że figury zostały wykonane między XI a XII wiekiem po Chrystusie przez polinezyjskich osadników. Według drugiej koncepcji, wykonawcami są osadnicy z Ameryki Południowej, gdyż to oni posiadali umiejętność rzeźbienia w kamieniu. Michael Desmarquet w swojej książce „Misja” twierdzi, że posągi powstały w starożytności. W połowie XIX wieku większość moai została przewrócona. Badacze ciągle szukają przyczyny. Mogły nią być walki pomiędzy zamieszkałymi na wyspie ludami.
Dziś tajemnicza Wyspa Wielkanocna jest magnesem przyciągającym turystów z całego świata. Głównym powodem są właśnie tajemnicze posągi moai.
Karolina Dziewulska
POSŁUCHAJ materiału Gabi Dermetko:
