Atak pająka spezed 100 mln lat uwieczniony w bursztynie
Naukowcy z Oregon State University chwalą się rzadkim znaleziskiem. Oto mrożąca krew w żyłach sytuacja z epoki dinozaurów.
W bursztynie zachował się pajątk, który właśnie zaatakował swoją ofiarę i chwyta ją w sieć. Zachował się aż 15 nietkniętych włokien starodawnej sieci. To najstarszy znany dowód na takie zachowanie pająków.
Burszty pochodzu z Burmy i datowany jest na okres między 97 i 110 milionami lat. - Ten młody pająk właśnie chciał zgotować sobie posiłek z niewielkiej osy, ale nie udało mu się tego zrobić - mówi zoolog George Poinar z Oregon State University.
- Osa to samiec. Nagle znalazł się w środku swojego najgorszego koszmau, w dodatku to koszmar, który nigdy się nie kończy - poetyzuje naukowiec. Żywica, która zalała osę i pająka, uwieczniła ich w śmiertelnym zmaganiu.
W tym samym fragmencie kamienia zachował się inny pająk tego samego gatunku, co może być dowodem na społeczne zachowanie tych prehistorycznych pająków. Miały ucztować razem. Zarówno gatunek osy (Cascoscelio incassus), jak i pająków (Geratonephila burmanica), już dzisiaj nie istnieją.
Bursztyn został opisany przez Poinara i znawcę bursztynów Rona Buckleya w październikowym numerze Historical Biology.
W bursztynie zachował się pająk, który właśnie zaatakował swoją ofiarę i chwyta ją w sieć. Zachowało się aż 15 nietkniętych włokien starodawnej sieci. To najstarszy znany dowód na takie zachowanie pająków.
Bursztyn pochodzi z Birmy i datowany jest na okres między 97 i 110 milionami lat. - Ten młody pająk właśnie chciał zgotować sobie posiłek z niewielkiej osy, ale nie udało mu się tego zrobić - mówi zoolog George Poinar z Oregon State University. - Osa to samiec. Nagle znalazł się w środku swojego najgorszego koszmaru, w dodatku to koszmar, który nigdy się nie kończy - poetyzuje naukowiec. Żywica, która zalała osę i pająka, uwieczniła ich w śmiertelnym zmaganiu.
W tym samym fragmencie kamienia zachował się inny pająk tego samego gatunku, co może być dowodem na społeczne zachowanie tych prehistorycznych pająków. Miały ucztować razem.
Zarówno gatunek osy (Cascoscelio incassus), jak i pająków (Geratonephila burmanica), już dzisiaj nie istnieją.
Bursztyn został opisany przez Poinara i znawcę bursztynów Rona Buckleya w październikowym numerze Historical Biology.
(ew/Livescience.com)
