Uczeni z Uniwersytetu Szczecińskiego mogą przyczynić się do powstrzymania zmian zachodzących w Bałtyku. - To jeden z najbardziej zanieczyszczonych akwenów morskich na świecie. To specyficzne morze, prawie zamknięte, z bardzo wąskim połączeniem z Oceanem Atlantyckim, jest bardzo wrażliwe na wszelkie wpływy działalności ludzkiej - mówi Marcin Wroniecki z Zakładu Paleooceanologii Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Szczecińskiego.
Wszystko, co dostanie się do morza, spływając z lądu lub opadając z deszczem, pozostaje w Bałtyku przez bardzo długi czas. Według szacunków, całkowita wymiana wód w Bałtyku zajmuje od 25 do 30 lat.
Naukowcy od wielu lat próbują znaleźć sposób na powstrzymanie zmian zachodzących w ekosystemach Bałtyku. - Globalne ocieplenie i wzrost temperatury wód powierzchniowych pogłębia problemy tego morza, zwiększa produkcję fitoplanktonu, w tym sinic – tłumaczy Wroniecki.
Wszelkie działania ochronne i ich prognozowane skutki muszą uwzględniać nie tylko zmiany klimatu związane z aktywnością człowieka, ale i naturalne. Tylko wówczas prognozy będą wiarygodne. Dlatego naukowcy z Zakładu Geologii i Paleogeografii Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Szczecińskiego chcą zrekonstruować warunki klimatyczne powodujące zmiany w ekosystemach wschodniej części Morza Północnego, cieśnin Skagerrak i Kattegat oraz Morza Bałtyckiego. Ich projekt badawczy ma umożliwić rozpoznanie głównych czynników, które kształtowały klimat i środowisko naturalne Morza Bałtyckiego w okresie ostatnich 6 tysięcy lat.
Naukowcy bardzo dokładnie przeanalizują naturalne archiwum, jakim są osady pobrane z dna morskiego w postaci kilkumetrowych rdzeni. Pobiorą je ze wschodniej części Morza Północnego, cieśnin Skagerrak i Kattegat oraz części Morza Bałtyckiego: Basenu Arkońskiego, Bornholmskiego i Zatoki Gdańskiej. Na podstawie mikroskamieniałości: okrzemek i otwornic (jednokomórkowych morskich organizmów) oraz związków chemicznych zawartych w osadach zrekonstruują z dużą dokładnością dawne środowiska.
(ew/PAP-Nauka w Polsce)
