Zainteresowanie naukami ścisłymi Maria Skłodowska wyniosła z domu - jej ojciec Władysław był nauczycielem matematyki i fizyki, a matka Bronisława pracowała na pensji dla dziewcząt. W domu mówiono na nią Mania.
Uczyła się na pensjach w Warszawie, a w latach 1884-85 kontynuowała naukę w nielegalnym Uniwersytecie Latającym. W 1886 objęła posadę guwernantki na wsi w okolicy Płocka. Tutaj zakochała się ze wzajemnością w synu swych pracodawców, Kazimierzu, studencie Uniwersytetu Warszawskiego, późniejszym znakomitym matematyku. Młodzi zamierzali się pobrać, jednak na przeszkodzie stanęli rodzice Kazimierza.
Po powrocie do Warszawy w 1889 kształciła się dalej w zakresie chemii i fizyki. A ponieważ rosyjski uniwersytet w Warszawie nie przyjmował kobiet, w 1891 roku wyjechała zagranicę, aby studiować na Sorbonie w Paryżu. Dwa lata później uzyskała dyplom z fizykiem, a wkróŧce potem - z matematyki.
W 1895 roku Maria Sklodowska wyszła za mąż za Piotra Curie. Po mężu przyjęła obywatelstwo francuskie. Urodziły im się dwie córki - Irena i Ewa. Pierwsza z nich także zostanie noblistką (Irene Joliot-Curie).
Pierwszy Nobel przed doktoratem
Swoją pierwszą pracę naukową Maria Curie ogłosiła w 1897 roku. Dotyczyła ona właściwości magnetycznych hartowanej stali. Potem zainteresowała się promieniotwórczością - ze znakomitym skutkiem. W 1903 razem z mężem otrzymała nagrodę Nobla z fizyki. W tym samym roku Maria uzyskała też doktorat. Niedługo później została kierownikiem laboratorium w katedrze fizyki utworzonej na Sorbonie specjalnie dla jej męża. Po tragicznej śmierci Piotra w 1906 roku, Maria Skłodowska-Curie objęła po nim kierownictwo katedry i badania kontynuowała samodzielnie.
W 1911 otrzymała drugą Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii. Z inicjatywy Marii Sklodowskiej-Curie w 1912 rozpoczęto budowę w Paryżu Instytutu Radowego, w którym do śmierci pracowała. Podczas I wojny światowej zorganizowała służbę radiologiczną na potrzeby szpitali wojskowych i sama brała w niej aktywny udział wraz z córką, Ireną.
Maria Sklodowska-Curie należała do najwybitniejszych uczonych. wiele razy wysuwała śmiałe teorie naukowe, które nieraz były krytykowane przez jej współczesnych. Na przykład w 1911 wysunęła pogląd, że źródłem promieniotwórczości jest najbardziej wewnętrzna część atomu, jego jądro.
Zmarła 4 lipca 1934 w wyniku złośliwej anemii, spowodowanej, a jakże, zbyt długą ekspozycją na szkodliwe peomieniowanie.
Warto przypomnieć, że rok 2011 jest Rokiem Marii Skłodowskiej-Curie.
(ew)
