Trwają badania wielkiego cmentarzyska kultury łużyckiej

151 grobów z prochami zmarłych, tysiąc naczyń grobowych - to wszystko znalźli naukowcy badający rozległe cmentarzysko społeczności kultury łużyckiej ze schyłku epoki brązu i wczesnej epoki żelaza.

Nekropola znajduje się w Łęgowie w pobliżu Wągrowca (woj. wielkopolskie). Kultura łużycka jest sławna dzięki jednemu ze swoich grodów - w dzisiejszym Biskupinie - który doskonale zachował się do naszych czasów.

W Łęgowie spopielone szczątki umieszczano najczęściej w urnach nazywanych przez archeologów popielnicami. Urny te dodatkowo często były przykrywane misami. Oprócz właściwej popielnicy w grobie skłądano też inne naczynia - dary. Czasami było ich aż 40.

Były i inne dary grobowe: - Na ostatnią drogę wkładano również do grobów przedmioty wykonane z brązu, w tym 10 szpil bądź ich fragmentów, sierp czy brzytwę – mówi Marcin Krzepkowski, kierownik prac badawczych. Najmłodszym wsadzano do grobów miniaturowe naczynia czy gliniane grzechotki.

Społeczność określana przez naukowców jako kultura łużycka zamieszkiwała dorzecza Wisły i Odry, jak również tereny Saksonii, Brandenburgii, północnych Czech i właśnie Łużyc. Ludność ta trudniła się głównie uprawą roli.

(ew/PAP-Nauka w Polsce)