Działaczka opozycyjna w czasach PRL, pracowała w przychodni zdrowia przy Stoczni Gdańskiej im. Lenina.
Alina Pienkowska z wykształcenia była dyplomowaną pielęgniarką. Od 1978 roku działała w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża.
Kolportowała ulotki i nielegalną prasę. W 1978 roku, w ramach represji za swoją działalność, została przeniesiona do przychodni przy Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych i Automatyki "Elmir". W maju 1979 roku Sąd Pracy przywrócił ją na poprzednie stanowisko.
Była członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. 14 sierpnia 1980 Alina Pienkowska przekazała Radiu Wolna Europa postulaty strajkujących stoczniowców, które współredagowałą. Autorka 16. postulatu: "Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym".
Od jesieni 1980 roku przewodniczyła Krajowej Sekcji Służby Zdrowia "S". 13 grudnia 1981 została internowana. W latach 1991-1993 zasiadała w Senacie RP z listy "Solidarności". Od 1993 roku była członkiem Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. W latach 1998–2002 radna Gdańska. W 2000 roku otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Gdańsk. Była żoną Bogdana Borusewicza.
Zmarła 17 października 2002. Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
